nusquam

From LSJ

Latin > English

nusquam ADV :: nowhere; on no occasion

Latin > English (Lewis & Short)

nusquam: adv. ne-usquam,
I nowhere, in no place.
I Lit.: nusquam invenio Naucratem, Plaut. Am. 4, 1, 6: fratrem nusquam invenio gentium, Ter. Ad. 4, 2, 1; Plaut. Am. 2, 1, 73: sive est illa scripta uspiam, sive nusquam, Cic. Leg. 1, 15, 42; Liv. 1, 38; Verg. A. 4, 373: nolite arbitrari me, cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore, Cic. Sen. 22, 79 et saep.: nusquam non, everywhere, Plin. 24, 1, 1, § 1: nusquam alibi, nowhere else, Cic. Ac. prooem. 2, 32, 103; Liv. 39, 38, 1; 43, 9, 4: nusquam quidquam, nothing whatever, Plaut. As. 3, 3, 41.—
II Transf.
   A On no occasion, nowhere, in nothing: nusquam equidem quicquam deliqui, Plaut. Men. 5, 2, 30: praestabo sumptum nusquam melius poni posse, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2.—
   B With verbs of motion, no whither, to no place, Plaut. Mil. 2, 5, 43; Ter. Eun. 2, 2, 50: nusquam abeo, id. Ad. 2, 2, 38; Auct. Her. 2, 2, 3.—
   2    To or for nothing: ut ad id omnia referri oporteat, ipsum autem nusquam, Cic. Fin. 1, 9, 29: plebem nusquam alio natam, quam ad serviendum, Liv. 7, 18; so, nusquam alio, id. 4, 54, 7.—
   C Nusquam esse, not to exist, not to be (mostly poet. and in postclass. prose), Plaut. Mil. 4, 4, 62: ergo nunc Dama sodalis Nusquam est, Hor. S. 2, 5, 101; Dig. 47, 2, 38; Cic. Tusc. 1, 6, 11.

Latin > French (Gaffiot 2016)

nusquam⁹ (ne, usquam), adv., nulle part [sans mouvement] : Cic. Leg. 1, 42 ; CM 79 ; Liv. 39, 38, 1 ; nusquam gentium Pl. Amph. 620, nulle part || en aucune occasion : Pl. Men. 780 ; Cic. Q. 3, 1, 2 || en aucun endroit [avec verbe de mouvement] : Pl. Mil. 453 ; Ter. Eun. 280 || = ad nullam rem, à rien : Cic. Fin. 1, 29 ; Liv. 7, 18, 7 || nusquam esse, n’être plus, être mort : Hor. S. 2, 5, 102 ; Prop. 3, 13, 58.

Latin > German (Georges)

nusquam, Adv. (ne u. usquam), nirgends, I) eig. (Ggstz. uspiam, Cic. de inv. 2, 148; de legg. 1, 42; usque quaque, Cic. de inv. 2, 63; ubique, Sen. de ben. 3, 6, 2), Komik., Cic. u.a.: inhiat quod nusquam est, er schnappt nach einem Nichts, Plaut.: nusquam esse, nicht vorhanden sein, Hor. u. ICt. – nusquam loci, Gell. – n. gentium, nirgends in der Welt, Ter.: n. alibi, Cic.: n. non, überall, Plin. – bei Verben usw. der Bewegung teils nirgendshin (s. Brix Plaut. capt. 169), Komik., Cornif. rhet. u. Liv.: nusquam nisi in patriam vestigium esse moturos, Curt. – teils nirgendsher, n. inde, Curt.: nusquam nisi a Lacedaemoniis, Nep.: ut nusquam ventum aut abitum nihil denique factum sine causa putetur, Cornif. rhet. – II) übtr.: 1) nirgends, bei keiner Gelegenheit, nusquam equidem quicquam deliqui, Plaut.: praestabo sumptum nusquam melius poni posse, Cic.: nusquam minus quam in bello eventus respondent, Liv. – 2) = zu nichts, plebem nusquam alio (zu nichts anderem, zu weiter nichts) natam quam ad serviendum putet, Liv. 7, 18, 7; vgl. 4, 54, 7. – 3) nirgendshin = auf nichts anderes, ut ad id omnia referri oporteat, ipsum autem nusquam, Cic. de fin. 1, 29.

Latin > Chinese

nusquam. adv. :: 無一處。— pedem 不往何處。— non 無所不。— alibi 無他所。— gentium 世界無處。