nexus: Difference between revisions
Γνώμης γὰρ ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται → Proba sunt illius facta, cui mens est proba → Aus edler Einstellung erwächst die edle Tat
m (Text replacement - "<b>[[" to "[[") |
(CSV2 import) |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=nexus nexi N M :: [[one reduced to quasi-slavery for debt]], [[bondsman]]<br />nexus nexus nexus N M :: [[obligation between creditor and debtor]] | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>nexus</b>: a, um, Part. and P. a., from [[necto]].<br /><b>nexus</b>: ūs, m. [[necto]],<br /><b>I</b> a tying or [[binding]] [[together]], a [[fastening]], joining, an interlacing, entwining, clasping.<br /><b>I</b> Lit. ([[only]] [[poet]]. and in [[post]]-Aug. [[prose]]): et jam contulerant [[arto]] luctantia nexu Pectora pectoribus, Ov. M. 6, 242; cf.: bracchiorum nexibus elidere aliquem (of a [[wrestler]]), Suet. Ner. 53: [[serpens]], [[baculum]] qui nexibus ambit, coils, folds, Ov. M. 15, 659; cf. Plin. 8, 11, 11, § 32; Tac. A. 4, 62: [[salix]] [[solido]] ligat nexu, Plin. 16, 37, 69, § 177.—<br /><b>II</b> Transf. ([[with]] the collat. form [[nexum]], i;<br /> v. in the foll.), the [[state]] or [[condition]] of a [[nexus]] (v. [[necto]], I. B.), a [[personal]] [[obligation]], an addiction or [[voluntary]] [[assignment]] of the [[person]] for [[debt]], [[slavery]] for [[debt]]: [[nexum]] [[Manilius]] scribit, omne, [[quod]] per libram et aes geritur, in quo sint mancipia. [[Mutius]], quae per aes et libram fiant, ut obligentur, [[praeter]] quae mancipio dentur. Hoc verius esse, ipsum [[verbum]] ostendit, de quo quaeritur; nam [[idem]] [[quod]] obligatur per libram [[neque]] suum [[fit]], [[inde]] [[nexum]] [[dictum]]. [[Liber]] qui suas operas in servitutem pro pecuniā quādam debebat, dum solveret, [[nexus]] vocatur, ut ab aere [[obaeratus]], Varr. L. L. 7, § 105 Müll.: [[abalienatio]] est ejus rei, quae [[mancipi]] est, aut [[traditio]] alteri nexu, aut in jure [[cessio]], Cic. Top. 5, 28: QVOM NEXVM FACIET, etc., Lex XII. Tab.: qui se nexu obligavit, Cic. Mur. 2, 3: [[nexum]] inire, Liv. 7, 19: nec civili nexu sed communi lege naturae, Cic. Rep. 1, 17, 26 Mos. (B. and K., [[nexo]]): Attici proprium te esse scribis mancipio et [[nexo]], id. Fam. 7, 30, 2: cum sunt [[propter]] unius libidinem omnia nexa civium liberata nectierque [[postea]] desitum, id. Rep. 2, 34, 59: ut non sustulerit horum nexa [[atque]] hereditates, id. Caecin. 35, 102.—<br /> <b>B</b> In gen., a [[legal]] [[obligation]] of [[any]] [[kind]]: [[acceptilatio]] est [[liberatio]] per mutuam interrogationem, quā utriusque contigit ab [[eodem]] nexu [[absolutio]], Dig. 46, 4, 1: partem hereditatis a nexu pignoris liberam consequi, ib. 10, 2, 33.—*<br /> <b>2</b> Trop.: legis (= vincula, nodi), obligations, restraints, Tac. A. 3, 28 fin.; v. Orell. ad h. l.: [[nexus]] naturalium causarum, id. ib. 6, 22: causarum latentium, Curt. 5, 11, 10. | |lshtext=<b>nexus</b>: a, um, Part. and P. a., from [[necto]].<br /><b>nexus</b>: ūs, m. [[necto]],<br /><b>I</b> a tying or [[binding]] [[together]], a [[fastening]], joining, an interlacing, entwining, clasping.<br /><b>I</b> Lit. ([[only]] [[poet]]. and in [[post]]-Aug. [[prose]]): et jam contulerant [[arto]] luctantia nexu Pectora pectoribus, Ov. M. 6, 242; cf.: bracchiorum nexibus elidere aliquem (of a [[wrestler]]), Suet. Ner. 53: [[serpens]], [[baculum]] qui nexibus ambit, coils, folds, Ov. M. 15, 659; cf. Plin. 8, 11, 11, § 32; Tac. A. 4, 62: [[salix]] [[solido]] ligat nexu, Plin. 16, 37, 69, § 177.—<br /><b>II</b> Transf. ([[with]] the collat. form [[nexum]], i;<br /> v. in the foll.), the [[state]] or [[condition]] of a [[nexus]] (v. [[necto]], I. B.), a [[personal]] [[obligation]], an addiction or [[voluntary]] [[assignment]] of the [[person]] for [[debt]], [[slavery]] for [[debt]]: [[nexum]] [[Manilius]] scribit, omne, [[quod]] per libram et aes geritur, in quo sint mancipia. [[Mutius]], quae per aes et libram fiant, ut obligentur, [[praeter]] quae mancipio dentur. Hoc verius esse, ipsum [[verbum]] ostendit, de quo quaeritur; nam [[idem]] [[quod]] obligatur per libram [[neque]] suum [[fit]], [[inde]] [[nexum]] [[dictum]]. [[Liber]] qui suas operas in servitutem pro pecuniā quādam debebat, dum solveret, [[nexus]] vocatur, ut ab aere [[obaeratus]], Varr. L. L. 7, § 105 Müll.: [[abalienatio]] est ejus rei, quae [[mancipi]] est, aut [[traditio]] alteri nexu, aut in jure [[cessio]], Cic. Top. 5, 28: QVOM NEXVM FACIET, etc., Lex XII. Tab.: qui se nexu obligavit, Cic. Mur. 2, 3: [[nexum]] inire, Liv. 7, 19: nec civili nexu sed communi lege naturae, Cic. Rep. 1, 17, 26 Mos. (B. and K., [[nexo]]): Attici proprium te esse scribis mancipio et [[nexo]], id. Fam. 7, 30, 2: cum sunt [[propter]] unius libidinem omnia nexa civium liberata nectierque [[postea]] desitum, id. Rep. 2, 34, 59: ut non sustulerit horum nexa [[atque]] hereditates, id. Caecin. 35, 102.—<br /> <b>B</b> In gen., a [[legal]] [[obligation]] of [[any]] [[kind]]: [[acceptilatio]] est [[liberatio]] per mutuam interrogationem, quā utriusque contigit ab [[eodem]] nexu [[absolutio]], Dig. 46, 4, 1: partem hereditatis a nexu pignoris liberam consequi, ib. 10, 2, 33.—*<br /> <b>2</b> Trop.: legis (= vincula, nodi), obligations, restraints, Tac. A. 3, 28 fin.; v. Orell. ad h. l.: [[nexus]] naturalium causarum, id. ib. 6, 22: causarum latentium, Curt. 5, 11, 10. | ||
| Line 8: | Line 11: | ||
|georg=nexus, ūs, m. ([[necto]]), I) das Zusammenknüpfen, Zusammenschlingen, die Umschlingung, Verschlingung, [[Windung]], atomorum, Cic.: nodi, Plin.: brachiorum, Suet.: [[cuius]] [[nexum]] (V. [[des]] gordischen Knotens) si [[quis]] solvisset, Iustin.: [[serpens]] [[baculum]] nexibus ambit, Ov. – II) bildl.: A) im allg.: [[plerique]] [[legis]] [[nexus]], die [[durch]] das [[Gesetz]] erzeugten Verwickelungen, Tac. ann. 3, 28: [[principia]] et [[nexus]] (Verkettungen, [[Verband]]) naturalium causarum, Tac. ann. 6, 22: u. so [[nexus]] causarum latentium (unbekannter Kausalnexus) et [[multo]] [[ante]] destinatarum, Curt. 5, 11 (31), 10. – B) insbes., [[als]] jurist. t. t., die Verbindlichkeit, 1) im engeren Sinne: a) Schuldverpflichtung, [[qui]] se nexu obligavit, Cic. – b) die [[durch]] [[nexum]] entstandene Schuldhörigkeit, [[nexum]] inibant, [[sie]] traten in das [[Verhältnis]] der Schuldhörigkeit, Liv.: nexu vincti, solche [[Leute]], die [[infolge]] der Schuldhörigkeit dem [[Gläubiger]] [[als]] Schuldgefangene od. Schuldknechte anheimfielen, Liv.: [[nec]] civili nexu, [[sed]] communi [[lege]] naturae, Cic.: dah. übtr., Attici [[proprium]] te [[esse]] [[mancipio]] et nexu, Cic. – 2) im weiteren Sinne, jede aus [[einer]] Obligation entstehende Verbindlichkeit, ICt.: a nexu pignoris [[res]] libera est, [[von]] der Verpfändung, ICt. | |georg=nexus, ūs, m. ([[necto]]), I) das Zusammenknüpfen, Zusammenschlingen, die Umschlingung, Verschlingung, [[Windung]], atomorum, Cic.: nodi, Plin.: brachiorum, Suet.: [[cuius]] [[nexum]] (V. [[des]] gordischen Knotens) si [[quis]] solvisset, Iustin.: [[serpens]] [[baculum]] nexibus ambit, Ov. – II) bildl.: A) im allg.: [[plerique]] [[legis]] [[nexus]], die [[durch]] das [[Gesetz]] erzeugten Verwickelungen, Tac. ann. 3, 28: [[principia]] et [[nexus]] (Verkettungen, [[Verband]]) naturalium causarum, Tac. ann. 6, 22: u. so [[nexus]] causarum latentium (unbekannter Kausalnexus) et [[multo]] [[ante]] destinatarum, Curt. 5, 11 (31), 10. – B) insbes., [[als]] jurist. t. t., die Verbindlichkeit, 1) im engeren Sinne: a) Schuldverpflichtung, [[qui]] se nexu obligavit, Cic. – b) die [[durch]] [[nexum]] entstandene Schuldhörigkeit, [[nexum]] inibant, [[sie]] traten in das [[Verhältnis]] der Schuldhörigkeit, Liv.: nexu vincti, solche [[Leute]], die [[infolge]] der Schuldhörigkeit dem [[Gläubiger]] [[als]] Schuldgefangene od. Schuldknechte anheimfielen, Liv.: [[nec]] civili nexu, [[sed]] communi [[lege]] naturae, Cic.: dah. übtr., Attici [[proprium]] te [[esse]] [[mancipio]] et nexu, Cic. – 2) im weiteren Sinne, jede aus [[einer]] Obligation entstehende Verbindlichkeit, ICt.: a nexu pignoris [[res]] libera est, [[von]] der Verpfändung, ICt. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{LaZh | ||
| | |lnztxt=nexus, a, um. ''part''. ''p''. v. [[necto]]. :: 結者。綁者。— ob aes alienum 负債而爲人奴。— sacramento 有誓之責。<br />nexus, us. m. :: 結。結連。約效力以還帳。— legis 律例之責。Se nexu obligare ''vel'' nexu vinctus 約效力以還帳。Nexu liberatus 效力還淸。Esse ''vel'' fieri ejus nexu 爲人所有。 | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 20:55, 12 June 2024
Latin > English
nexus nexi N M :: one reduced to quasi-slavery for debt, bondsman
nexus nexus nexus N M :: obligation between creditor and debtor
Latin > English (Lewis & Short)
nexus: a, um, Part. and P. a., from necto.
nexus: ūs, m. necto,
I a tying or binding together, a fastening, joining, an interlacing, entwining, clasping.
I Lit. (only poet. and in post-Aug. prose): et jam contulerant arto luctantia nexu Pectora pectoribus, Ov. M. 6, 242; cf.: bracchiorum nexibus elidere aliquem (of a wrestler), Suet. Ner. 53: serpens, baculum qui nexibus ambit, coils, folds, Ov. M. 15, 659; cf. Plin. 8, 11, 11, § 32; Tac. A. 4, 62: salix solido ligat nexu, Plin. 16, 37, 69, § 177.—
II Transf. (with the collat. form nexum, i;
v. in the foll.), the state or condition of a nexus (v. necto, I. B.), a personal obligation, an addiction or voluntary assignment of the person for debt, slavery for debt: nexum Manilius scribit, omne, quod per libram et aes geritur, in quo sint mancipia. Mutius, quae per aes et libram fiant, ut obligentur, praeter quae mancipio dentur. Hoc verius esse, ipsum verbum ostendit, de quo quaeritur; nam idem quod obligatur per libram neque suum fit, inde nexum dictum. Liber qui suas operas in servitutem pro pecuniā quādam debebat, dum solveret, nexus vocatur, ut ab aere obaeratus, Varr. L. L. 7, § 105 Müll.: abalienatio est ejus rei, quae mancipi est, aut traditio alteri nexu, aut in jure cessio, Cic. Top. 5, 28: QVOM NEXVM FACIET, etc., Lex XII. Tab.: qui se nexu obligavit, Cic. Mur. 2, 3: nexum inire, Liv. 7, 19: nec civili nexu sed communi lege naturae, Cic. Rep. 1, 17, 26 Mos. (B. and K., nexo): Attici proprium te esse scribis mancipio et nexo, id. Fam. 7, 30, 2: cum sunt propter unius libidinem omnia nexa civium liberata nectierque postea desitum, id. Rep. 2, 34, 59: ut non sustulerit horum nexa atque hereditates, id. Caecin. 35, 102.—
B In gen., a legal obligation of any kind: acceptilatio est liberatio per mutuam interrogationem, quā utriusque contigit ab eodem nexu absolutio, Dig. 46, 4, 1: partem hereditatis a nexu pignoris liberam consequi, ib. 10, 2, 33.—*
2 Trop.: legis (= vincula, nodi), obligations, restraints, Tac. A. 3, 28 fin.; v. Orell. ad h. l.: nexus naturalium causarum, id. ib. 6, 22: causarum latentium, Curt. 5, 11, 10.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) nexus, a, um, part. de necto.
(2) nexŭs,¹¹ ūs, m. (necto),
1 enchaînement, entrelacement : naturalium causarum Tac. Ann. 6, 22, enchaînement de causes naturelles, cf. Curt. 5, 11, 10
2 lien, nœud, étreinte : brachiorum Suet. Nero 53, étreinte des bras || [fig.] legis Tac. Ann. 3, 28, entraves, gênes de la loi
3 [t. de droit], v. nexum.
Latin > German (Georges)
nexus, ūs, m. (necto), I) das Zusammenknüpfen, Zusammenschlingen, die Umschlingung, Verschlingung, Windung, atomorum, Cic.: nodi, Plin.: brachiorum, Suet.: cuius nexum (V. des gordischen Knotens) si quis solvisset, Iustin.: serpens baculum nexibus ambit, Ov. – II) bildl.: A) im allg.: plerique legis nexus, die durch das Gesetz erzeugten Verwickelungen, Tac. ann. 3, 28: principia et nexus (Verkettungen, Verband) naturalium causarum, Tac. ann. 6, 22: u. so nexus causarum latentium (unbekannter Kausalnexus) et multo ante destinatarum, Curt. 5, 11 (31), 10. – B) insbes., als jurist. t. t., die Verbindlichkeit, 1) im engeren Sinne: a) Schuldverpflichtung, qui se nexu obligavit, Cic. – b) die durch nexum entstandene Schuldhörigkeit, nexum inibant, sie traten in das Verhältnis der Schuldhörigkeit, Liv.: nexu vincti, solche Leute, die infolge der Schuldhörigkeit dem Gläubiger als Schuldgefangene od. Schuldknechte anheimfielen, Liv.: nec civili nexu, sed communi lege naturae, Cic.: dah. übtr., Attici proprium te esse mancipio et nexu, Cic. – 2) im weiteren Sinne, jede aus einer Obligation entstehende Verbindlichkeit, ICt.: a nexu pignoris res libera est, von der Verpfändung, ICt.
Latin > Chinese
nexus, a, um. part. p. v. necto. :: 結者。綁者。— ob aes alienum 负債而爲人奴。— sacramento 有誓之責。
nexus, us. m. :: 結。結連。約效力以還帳。— legis 律例之責。Se nexu obligare vel nexu vinctus 約效力以還帳。Nexu liberatus 效力還淸。Esse vel fieri ejus nexu 爲人所有。
