ἔκπαγλος

English (LSJ)

ον, Ep. and Ion. word,

   A terrible, violent:    I of persons, ὧδ' ἔ. ἐών, of Achilles, Il.21.589 ; πάντων ἐκπαγλότατ' ἀνδρῶν, also of Achilles, 1.146, 18.170 ; of other heroes, 20.389, 21.452.    2 sts. of things, χειμὼν ἔ. Od.14.522 ; ἐκπάγλοις ἐπέεσσιν Il.15.198, Od.8.77 ; ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔ. ἐνιπήν 10.448, cf. 17.216.    3 mostly Adv. -λως terribly, vehemently, exceedingly, ἐ. ἀπόλεσσαν Il.1.268 ; κοτέοντο 2.223 ; ἐθέλει οἶκόνδε νέεσθαι ib.357 ; μαίνεται 9.238 ; ὠδύσατ' ἐ. Od.5.340 ; ἔχθαιρε 11.437 ; ὀδύρεται 15.355 ; αἴθεται Hp.Mul.2.171 (ἐκπατίως Erot.) ; ἐ. πονέει ib.1.3 : neut. as Adv., ἔκπαγλον ἐπεύξατο Il.13.413, cf. Nic. Th.448, etc. ; οὐ γὰρ ἐγώ σ' ἔ. ἀεικιῶ Il.22.256 : neut. pl., ἔκπαγλα φιλεῖν to love beyond all measure, 3.415, 5.423 ; ἢν ἔ. χαλεφθῇ Nic. Th.445.    II in later Poets the word freq. signifies merely, marvellous, wondrous, ἀνὴρ ἔ. Pi.P.4.79 ; σθένει ἔ. Id.I.7(6).22 ; ἐν πόνοις ἔ. ib.6(5).54 : not freq. in Trag., ἔ. κακόν, τέρας, A.Ag.862, Ch. 548 ; δείπνων ἀρρήτων ἔκπαγλ' ἄχθη S.El.204 (lyr.). Adv. ἔκπαγλα marvellously, Id.OC716 (lyr.): in early Prose only once, ὅπλα τὰ ἐκπαγλότατα X.Hier.11.3 ; in Com., Eup.8.14D. (Sup.). (Metath. for Εκπλαγος (ἐκπλήσσω) acc. to Eust.68.18 ; perh. dissim. from *ἐκπλαγλος.)