Ἀχαΐς: Difference between revisions
Ἡ δ' ἁρπαγὴ μέγιστον ἀνθρώποις κακόν → Vitiorum hominibus pessimum est rapacitas → Der Menschen schlimmstes Laster ist die Gier nach Raub
m (Text replacement - "l’" to "l'") |
mNo edit summary |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext= | |btext=Ἀχαΐδος<br /><b>I.</b> <i>adj. f.</i> [[d'Achaïe]], [[Achéen]] ; <i>p. ext. de</i> [[Grèce]], [[Grec]];<br /><b>II.</b> <i>subst.</i> ἡ [[Ἀχαΐς]] :<br /><b>1</b> ([[Ἀχαῒς γῆ]]) l'[[Achaïe]], <i>càd</i> la [[Thessalie]], <i>et p. ext.</i> la [[Grèce]];<br /><b>2</b> [[femme d'Achaïe]], [[femme grecque]].<br />'''Étymologie:''' [[Ἀχαιός]]. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 6: | Line 6: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''Ἀχαΐς:''' | |elrutext='''Ἀχαΐς:''' <b class="num">I</b> эп.-ион. [[Ἀχαιΐς]], ίδος (ᾰχ) adj. f досл. ахейская, перен. (обще)греческая Hom., Aesch., Eur., Xen., Isocr., Plut.<br /><b class="num">II</b> эп.-ион. [[Ἀχαιΐς]], ίδος ἡ<br /><b class="num">1)</b> (sc. γῆ) Ахея Hom., Anth.;<br /><b class="num">2)</b> (sc. [[γυνή]]) ахеянка Hom. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:51, 7 November 2024
French (Bailly abrégé)
Ἀχαΐδος
I. adj. f. d'Achaïe, Achéen ; p. ext. de Grèce, Grec;
II. subst. ἡ Ἀχαΐς :
1 (Ἀχαῒς γῆ) l'Achaïe, càd la Thessalie, et p. ext. la Grèce;
2 femme d'Achaïe, femme grecque.
Étymologie: Ἀχαιός.
Spanish (DGE)
-ίδος, ἡ
• Alolema(s): poét. Ἀχαιΐς, -ιίδος Il.1.254, 3.75, A.Pers.488, E.El.1285, Hel.1544
I adj. fem. aquea, de Acaya γαῖα Il.l.c., A.R.3.601, γῆ A.l.c., E.El.1285, προσβολή A.Th.28, ναῦς E.Hel.1544, Call.Dian.231, πόλεις X.HG 7.1.43, Isoc.12.42, Πελλήνη A.R.1.177, Call.Fr.260.27, Δύμη Hecat.25, Plu.Pomp.28, Θῆβαι Ps.Dicaearch.3.2, κούρη A.R.3.369, Ἥρη Nonn.D.48.468, μήτηρ AP 9.96 (Antip.)
•subst. Ἀχαιΐδες, οὐκέτ' Ἀχαιοί ¡aqueas, que no aqueos! para insultar al ejército griego Il.2.235, cf. Nonn.D.47.483.
II subst. como topónimo
1 (ἡ) Ἀχαιΐς, Ἀχαΐς Acaya equivalente a Grecia Il.3.75, A.R.3.1081, Nonn.D.4.285, Q.S.5.565, Thphr.HP 9.1.3, St.Byz.s.u. Ἑλλάς
•tít. de una comedia de Alexis, Alex.30, 31.
2 una tribu de turios, D.S.12.11.
3 n. que dio Antíoco I a la ciudad de Heraclea, junto al mar Caspio, Plin.HN 6.48.
Russian (Dvoretsky)
Ἀχαΐς: I эп.-ион. Ἀχαιΐς, ίδος (ᾰχ) adj. f досл. ахейская, перен. (обще)греческая Hom., Aesch., Eur., Xen., Isocr., Plut.
II эп.-ион. Ἀχαιΐς, ίδος ἡ
1) (sc. γῆ) Ахея Hom., Anth.;
2) (sc. γυνή) ахеянка Hom.
