ἀτάρμυκτος: Difference between revisions

From LSJ

ὑπὸ δὲ οἴστρου ἀεὶ ἑλκομένη ψυχή → a soul always dragged along by the fury of passion

Source
(3)
 
(6_16)
Line 9: Line 9:
|Beta Code=a)ta/rmuktos
|Beta Code=a)ta/rmuktos
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">unblenching, unflinching</b>, ὄμμα <span class="bibl">Euph.124</span>; φρενὸς οἶστρος <span class="bibl">Nic.<span class="title">Al.</span>161</span>.</span>
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">unblenching, unflinching</b>, ὄμμα <span class="bibl">Euph.124</span>; φρενὸς οἶστρος <span class="bibl">Nic.<span class="title">Al.</span>161</span>.</span>
}}
{{ls
|lstext='''ἀτάρμυκτος''': -ον, ἐπὶ ὄμματος, «ἀτάρμυκτον, τὸ ἄφοβον· [[κυρίως]] τὸ μὴ μῦον. Εὐφορίων, - ὅτι ἀτάρμυκτον τρέπον [[ὄμμα]], - παρὰ τὸ ἄτερ καὶ τὸ μύειν, τὸ ἀτενές· ἢ παρὰ τὸ [[τάρβος]] ἀταρβύηκτον, καὶ ἀτάρμυκτον· καὶ γὰρ ταρμύσσειν, τὸ φοβεῖν ὡς Λυκόφρων· σημαίνει δὲ καὶ τὸν θρασὺν» Ἐτυμ. Μ. 162, 5· γνώμα Πινδ. ΙΙ. 4. 149, ὡς ἀναγινώσκει ὁ Ἕρμαννος ἀντὶ ἀτάρβακτος· πρβλ. [[ὡσαύτως]] Πόρσ. Ἐκ. 958, Βεντελ. Ὁρατ. Ὠδ. 1. 3, 18· [[οἶστρος]] Νικ. Ἀλ. 161.
}}
}}

Revision as of 09:30, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀτάρμυκτος Medium diacritics: ἀτάρμυκτος Low diacritics: ατάρμυκτος Capitals: ΑΤΑΡΜΥΚΤΟΣ
Transliteration A: atármyktos Transliteration B: atarmyktos Transliteration C: atarmyktos Beta Code: a)ta/rmuktos

English (LSJ)

ον,

   A unblenching, unflinching, ὄμμα Euph.124; φρενὸς οἶστρος Nic.Al.161.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτάρμυκτος: -ον, ἐπὶ ὄμματος, «ἀτάρμυκτον, τὸ ἄφοβον· κυρίως τὸ μὴ μῦον. Εὐφορίων, - ὅτι ἀτάρμυκτον τρέπον ὄμμα, - παρὰ τὸ ἄτερ καὶ τὸ μύειν, τὸ ἀτενές· ἢ παρὰ τὸ τάρβος ἀταρβύηκτον, καὶ ἀτάρμυκτον· καὶ γὰρ ταρμύσσειν, τὸ φοβεῖν ὡς Λυκόφρων· σημαίνει δὲ καὶ τὸν θρασὺν» Ἐτυμ. Μ. 162, 5· γνώμα Πινδ. ΙΙ. 4. 149, ὡς ἀναγινώσκει ὁ Ἕρμαννος ἀντὶ ἀτάρβακτος· πρβλ. ὡσαύτως Πόρσ. Ἐκ. 958, Βεντελ. Ὁρατ. Ὠδ. 1. 3, 18· οἶστρος Νικ. Ἀλ. 161.