ἐπιμύλιος: Difference between revisions
Οὐδὲν γὰρ ἀνθρώποισιν οἷον ἄργυρος κακὸν νόμισμ᾽ ἔβλαστε. τοῦτο καὶ πόλεις πορθεῖ, τόδ᾽ ἄνδρας ἐξανίστησιν δόμων → Nothing has harmed humans more than the evil of money – money it is which destroys cities, money it is which drives people from their homes
(13_3) |
(6_22) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0964.png Seite 964]] zur Mühle gehörig, [[ᾆσμα]] Ath. XIV, 618 d, ᾠδή Poll. 4, 53, beim Mahlen auf der Mühle gesungen; vgl. Ael. V. H. 7, 4 u. [[ἱμαῖος]]; Artemis heißt so Sext. Emp. adv. phys. 1, 185. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0964.png Seite 964]] zur Mühle gehörig, [[ᾆσμα]] Ath. XIV, 618 d, ᾠδή Poll. 4, 53, beim Mahlen auf der Mühle gesungen; vgl. Ael. V. H. 7, 4 u. [[ἱμαῖος]]; Artemis heißt so Sext. Emp. adv. phys. 1, 185. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπιμύλιος''': ῠ, ον, ([[μύλη]]) πλησίον ἢ ἐντὸς τοῦ μύλου, ἐπίθετον τῆς Ἀρτέμιδος, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 9. 185. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., 1) τὸ ἐπιμύλιον, ὁ ἄνω [[λίθος]] τοῦ μύλου, ἡ [[ἐπάνω]] μυλόπετρα, Ἑβδ. (Δευτ. ΚΔ΄, 6). 2) ἡ [[ἐπιμύλιος]] (ἐξυπ. ᾠδή), ᾆσμα ᾀδόμενον κατὰ τὸ [[ἄλεσμα]] παρὰ τὰς μυλοπέτρας, ἡ [[ἐπιμύλιος]] (ᾠδὴ) καλουμένη, ἣν παρὰ τοὺς ἀλέτους ᾖδον Τρύφων παρ’ Ἀθην. 618D, πρβλ. Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 7. 4. | |||
}} | }} |
Revision as of 10:05, 5 August 2017
English (LSJ)
ον,
A at or in the mill, epith. of Artemis, S.E.M.9.185. 2. of a millstone, κλάσμα LXXJd.9.53 (s.v.l.). II. as Subst., 1. ἐπιμύλιον, τό, the upper millstone, ib.De.24.6. 2. ἐπιμύλιος (sc. ω'δή), ἡ, song sung while grinding, Tryphoap.Ath.14.618d, Ael.VH7.4, Hsch. s.v. ἱμαλίς.
German (Pape)
[Seite 964] zur Mühle gehörig, ᾆσμα Ath. XIV, 618 d, ᾠδή Poll. 4, 53, beim Mahlen auf der Mühle gesungen; vgl. Ael. V. H. 7, 4 u. ἱμαῖος; Artemis heißt so Sext. Emp. adv. phys. 1, 185.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιμύλιος: ῠ, ον, (μύλη) πλησίον ἢ ἐντὸς τοῦ μύλου, ἐπίθετον τῆς Ἀρτέμιδος, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 9. 185. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., 1) τὸ ἐπιμύλιον, ὁ ἄνω λίθος τοῦ μύλου, ἡ ἐπάνω μυλόπετρα, Ἑβδ. (Δευτ. ΚΔ΄, 6). 2) ἡ ἐπιμύλιος (ἐξυπ. ᾠδή), ᾆσμα ᾀδόμενον κατὰ τὸ ἄλεσμα παρὰ τὰς μυλοπέτρας, ἡ ἐπιμύλιος (ᾠδὴ) καλουμένη, ἣν παρὰ τοὺς ἀλέτους ᾖδον Τρύφων παρ’ Ἀθην. 618D, πρβλ. Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 7. 4.