βουλυτός: Difference between revisions
Ῥύπος γυνὴ πέφυκεν ἠργυρωμένος → Woman is silver-plated dirt → Argento sordes illitas puta mulierem → Mit Silber überzogner Schmutz ist eine Frau
(13_5) |
(6_1) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0458.png Seite 458]] ὁ, die Tageszeit des Ochsenausspannens, der <b class="b2">Abend</b>, Ar. Av. 1500; Ap. Rh. 3, 1342; Luc. Catapl. 1. – Hom. nur βουλυτόνδε, gegen Abend, zweimal, Iliad. 16, 779 Odyss. 9, 58 [[ἦμος]] δ' [[ἠέλιος]] μετενίσσετο βουλυτόνδε, Gegensatz zu [[ὄφρα]] μὲν [[ἠέλιος]] [[μέσον]] οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει und zu [[ὄφρα]] μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν [[ἦμαρ]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0458.png Seite 458]] ὁ, die Tageszeit des Ochsenausspannens, der <b class="b2">Abend</b>, Ar. Av. 1500; Ap. Rh. 3, 1342; Luc. Catapl. 1. – Hom. nur βουλυτόνδε, gegen Abend, zweimal, Iliad. 16, 779 Odyss. 9, 58 [[ἦμος]] δ' [[ἠέλιος]] μετενίσσετο βουλυτόνδε, Gegensatz zu [[ὄφρα]] μὲν [[ἠέλιος]] [[μέσον]] οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει und zu [[ὄφρα]] μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν [[ἦμαρ]]. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''βουλῡτός''': (ἐνν. [[καιρός]]), ὁ, ὁ καιρὸς τῆς ἀποζεύξεως τῶν βοῶν, [[ἑσπέρα]], Ἀριστοφ. Ὄρν. 1500, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1342˙ ὑπὸ… ἀστέρα βουλυτοῖο Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 618. 15˙ -παρ’ Ὁμ. μόνον ὡς ἐπίρρ. βουλῡτόνδε, πρὸς ἑσπέραν, Ἰλ. Π. 779, Ὀδ. Ι. 58. | |||
}} | }} |
Revision as of 10:09, 5 August 2017
English (LSJ)
(sc. καιρός), ὁ,
A time for unyoking oxen (early afternoon, Hld.2.19, cf. Eust.1614.44, but evening, Ael.NA13.1, cf. Philostr.Her.19.20), Ar.Av.1500, A.R.3.1342, Luc.Cat.1, etc.; ὑπὸ . . ἀστέρα βουλυτοῖο IG14.2012.15 (Sulp. Max.): —Hom. only in Adv. βουλῡτόνδε, Il.16.779, Od.9.58.
German (Pape)
[Seite 458] ὁ, die Tageszeit des Ochsenausspannens, der Abend, Ar. Av. 1500; Ap. Rh. 3, 1342; Luc. Catapl. 1. – Hom. nur βουλυτόνδε, gegen Abend, zweimal, Iliad. 16, 779 Odyss. 9, 58 ἦμος δ' ἠέλιος μετενίσσετο βουλυτόνδε, Gegensatz zu ὄφρα μὲν ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει und zu ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ.
Greek (Liddell-Scott)
βουλῡτός: (ἐνν. καιρός), ὁ, ὁ καιρὸς τῆς ἀποζεύξεως τῶν βοῶν, ἑσπέρα, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1500, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1342˙ ὑπὸ… ἀστέρα βουλυτοῖο Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 618. 15˙ -παρ’ Ὁμ. μόνον ὡς ἐπίρρ. βουλῡτόνδε, πρὸς ἑσπέραν, Ἰλ. Π. 779, Ὀδ. Ι. 58.