ἀφορμάω: Difference between revisions
μοῦνοι Ἑλλήνων δὴ μουνομαχήσαντες τῷ Πέρσῃ → alone of all Greeks we met the Persian singlehandedly, alone of all Greeks having fought singlehanded with the Persians
(13_6a) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0414.png Seite 414]] aufbrechen, wegeilen, ἔκ τινος Eur. Tr. 939; Thuc. 4, 78; Xen. Hell. 7, 5, 7; τῆς χθονός, aus dem Lande, Eur. Rhes. 98. Oft bei Pol.; Hom. hat inderselben Bdtg aor. pass., Iliad. 2, 794 ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν, Od. 2, 375. 4, 748 ἀφορμηθέντος ἀκοῦσαι; Pind. frg. 84; Ar. Nub. 587; Thuc. 7, 75; vgl. Pol. 1, 39, wo ἀφώρμησαν, von Schiffen gesagt, nicht auf ἀφορμέω zurückzuführen ist; Soph. O. C. 1403; οὐ γὰρ ἅλι' ἀφορμᾷ ποτε, vom Blitze, 1468; τί τήνδε ἀφορμᾷς πεῖραν Ai. 283, was brichst du auf zu solchem Unternehmen? | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0414.png Seite 414]] aufbrechen, wegeilen, ἔκ τινος Eur. Tr. 939; Thuc. 4, 78; Xen. Hell. 7, 5, 7; τῆς χθονός, aus dem Lande, Eur. Rhes. 98. Oft bei Pol.; Hom. hat inderselben Bdtg aor. pass., Iliad. 2, 794 ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν, Od. 2, 375. 4, 748 ἀφορμηθέντος ἀκοῦσαι; Pind. frg. 84; Ar. Nub. 587; Thuc. 7, 75; vgl. Pol. 1, 39, wo ἀφώρμησαν, von Schiffen gesagt, nicht auf ἀφορμέω zurückzuführen ist; Soph. O. C. 1403; οὐ γὰρ ἅλι' ἀφορμᾷ ποτε, vom Blitze, 1468; τί τήνδε ἀφορμᾷς πεῖραν Ai. 283, was brichst du auf zu solchem Unternehmen? | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀφορμάω''': Δωρ. μετοχ. δοτ. ἀφορμίοντι (κοιν. -ιῶντι) Ἀρχύτας παρὰ Διογ. Λ. 3. 22· ἐν τῷ παθ. τύπῳ, ἐξορμῶ, «ξεκινῶ», [[δέγμενος]] ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοὶ Ἰλ. Β. 794· ἀφορμηθέντος ἀκοῦσαι Ὀδ. Β. 375., Δ. 748, καὶ Ἀττ.· [[μετὰ]] γεν. ἀπό τινος τόπου, [[οἷον]] ἆρ’ ὁδοῦ [[τέλος]] Ἄργους ἀφωρμήθημεν Σοφ. Ο. Κ. 1401· δόμων Εὐρ. Ὀρ. 844· ἐκ τόπου Θουκ. 8. 10· - εἰς τόπον, [[δεῦρο]] Ἀριστοφ. Νεφ. 607. ΙΙ. ἐν τῷ ἐνεργ. [[μετὰ]] τῆς αὐτῆς καὶ ἐν τῷ παθ. τύπῳ σημασ., ἀφορμᾶν χθονὸς Εὐρ. Ρῆσ. 98· ἐκ δόμων ὁ αὐτ. Τρῳ 939, πρβλ. Θουκ. 4. 78, κτλ.· εἰς τόπον Πολύβ. 1. 39, 1· ἐπὶ ἀστραπῆς, ἐκρήγνυμαι, Σοφ. Ο. Κ. 1470· [[μετὰ]] συστοίχου αἰτιατ., τί τήνδ’... ἀφορμᾷς πεῖραν, κατ’ ἀναλογίαν τοῦ ὁρμᾶν ὁρμῆν, ὁ αὐτ. Αἴ. 290. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:24, 5 August 2017
English (LSJ)
Dor. part. dat. ἀφορμίοντι (-ιῶντι codd.) Archyt. ap. D.L.3.22:—
A make to start from a place:—Pass., start, depart, ναῦφιν Il.2.794, cf. Od.2.375, 4.748, Sapph.Supp.6.7, etc.: c. gen., from a place, οἷον ἆρ' ὁδοῦ τέλος Ἄρλους ἀφωρμήθημεν S.OC1401; δόμων E. Or.844; ἐκ Κεγχρειῶν Th.8.10; to a place, δεῦρο Ar.Nu.607. II intr. in Act. in same sense as Pass., ἀ. χθονός E.Rh.98; ἐκ δόμων Id.Tr.939, cf. Th.4.78; οἴκαδε Aeschin.2.40; εἰς Λιβύην Plb.1.39.1; of lightning, to break forth, S.OC1470(lyr.): c. acc. cogn., τί τήνδ' . . ἀφορμᾷς πεῖραν; Id.Aj.290. 2 feel aversion, opp. ὁρμάω, Arr.Epict. 1.4.14, Simp.in Epict.p.22D.
German (Pape)
[Seite 414] aufbrechen, wegeilen, ἔκ τινος Eur. Tr. 939; Thuc. 4, 78; Xen. Hell. 7, 5, 7; τῆς χθονός, aus dem Lande, Eur. Rhes. 98. Oft bei Pol.; Hom. hat inderselben Bdtg aor. pass., Iliad. 2, 794 ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν, Od. 2, 375. 4, 748 ἀφορμηθέντος ἀκοῦσαι; Pind. frg. 84; Ar. Nub. 587; Thuc. 7, 75; vgl. Pol. 1, 39, wo ἀφώρμησαν, von Schiffen gesagt, nicht auf ἀφορμέω zurückzuführen ist; Soph. O. C. 1403; οὐ γὰρ ἅλι' ἀφορμᾷ ποτε, vom Blitze, 1468; τί τήνδε ἀφορμᾷς πεῖραν Ai. 283, was brichst du auf zu solchem Unternehmen?
Greek (Liddell-Scott)
ἀφορμάω: Δωρ. μετοχ. δοτ. ἀφορμίοντι (κοιν. -ιῶντι) Ἀρχύτας παρὰ Διογ. Λ. 3. 22· ἐν τῷ παθ. τύπῳ, ἐξορμῶ, «ξεκινῶ», δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοὶ Ἰλ. Β. 794· ἀφορμηθέντος ἀκοῦσαι Ὀδ. Β. 375., Δ. 748, καὶ Ἀττ.· μετὰ γεν. ἀπό τινος τόπου, οἷον ἆρ’ ὁδοῦ τέλος Ἄργους ἀφωρμήθημεν Σοφ. Ο. Κ. 1401· δόμων Εὐρ. Ὀρ. 844· ἐκ τόπου Θουκ. 8. 10· - εἰς τόπον, δεῦρο Ἀριστοφ. Νεφ. 607. ΙΙ. ἐν τῷ ἐνεργ. μετὰ τῆς αὐτῆς καὶ ἐν τῷ παθ. τύπῳ σημασ., ἀφορμᾶν χθονὸς Εὐρ. Ρῆσ. 98· ἐκ δόμων ὁ αὐτ. Τρῳ 939, πρβλ. Θουκ. 4. 78, κτλ.· εἰς τόπον Πολύβ. 1. 39, 1· ἐπὶ ἀστραπῆς, ἐκρήγνυμαι, Σοφ. Ο. Κ. 1470· μετὰ συστοίχου αἰτιατ., τί τήνδ’... ἀφορμᾷς πεῖραν, κατ’ ἀναλογίαν τοῦ ὁρμᾶν ὁρμῆν, ὁ αὐτ. Αἴ. 290.
