εὔσελμος: Difference between revisions
μισῶ σοφιστὴν ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός → I hate the sage who recks not his own rede, I hate the sage who is not wise for himself, I hate the wise man who is not wise on his own
(6_6) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὔσελμος''': Ἐπικ. [[ἐΰσσελμος]], ον, ([[σέλμα]]) ἔχων καλὰ σέλματα, ζυγὰ ἢ καθέδρας, καλὰ θρανία διὰ τοὺς κωπηλάτας, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐν τῷ Ἐπικ. τύπ. ὡς ἐπίθετ. τῶν πλοίων, νηὸς ἐϋσσέλμοιο, «εὐκαθέδρου· σέλματα γὰρ αἱ τῶν ἐρεσσόντων καθέδραι» (Σχόλ.) Ἰλ. Β. 170· οὕτω Στησίχ. 29, Εὐρ. Ι. Τ. 1383 (ἐν τῷ κοινῷ τύπῳ). ― Κατ’ ἄλλους τὸ [[ἐΰσσελμος]] [[ναῦς]] σημαίνει [[πλοῖον]] ἔχον καλόν, στερεὸν [[κατάστρωμα]] (ἐν τῇ πρῴρᾳ μόνον καὶ τῇ πρύμνῃ), ἴδε Λεξικ. Ὁμηρ. Autenrieth καὶ τὸ τοῦ Πανταζίδου. | |lstext='''εὔσελμος''': Ἐπικ. [[ἐΰσσελμος]], ον, ([[σέλμα]]) ἔχων καλὰ σέλματα, ζυγὰ ἢ καθέδρας, καλὰ θρανία διὰ τοὺς κωπηλάτας, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐν τῷ Ἐπικ. τύπ. ὡς ἐπίθετ. τῶν πλοίων, νηὸς ἐϋσσέλμοιο, «εὐκαθέδρου· σέλματα γὰρ αἱ τῶν ἐρεσσόντων καθέδραι» (Σχόλ.) Ἰλ. Β. 170· οὕτω Στησίχ. 29, Εὐρ. Ι. Τ. 1383 (ἐν τῷ κοινῷ τύπῳ). ― Κατ’ ἄλλους τὸ [[ἐΰσσελμος]] [[ναῦς]] σημαίνει [[πλοῖον]] ἔχον καλόν, στερεὸν [[κατάστρωμα]] (ἐν τῇ πρῴρᾳ μόνον καὶ τῇ πρύμνῃ), ἴδε Λεξικ. Ὁμηρ. Autenrieth καὶ τὸ τοῦ Πανταζίδου. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />muni d’un bon tillac, de bonnes planches, de bancs solides.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[σέλμα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:46, 9 August 2017
English (LSJ)
Ep. ἐΰσσελμος, ον, (σέλμα)
A well-benched or -decked, Hom. always in Ep. form, νηός, νῆες, Il.2.170, Od.2.390, al., cf. Stes.32, E. Rh.97; cj. in Id.IT1383.
German (Pape)
[Seite 1097] ep. ἐΰσσελμος, wohl mit Ruderbänken versehen, VLL. εὔζυγος; übh. wohlberudert, Hom. oft, stets in der epischen Form u. von Schiffen; von Schiffen auch Stesichor. bei Plat. Phaedr. 243 a; Eur. I. T 1383; Orph.
Greek (Liddell-Scott)
εὔσελμος: Ἐπικ. ἐΰσσελμος, ον, (σέλμα) ἔχων καλὰ σέλματα, ζυγὰ ἢ καθέδρας, καλὰ θρανία διὰ τοὺς κωπηλάτας, παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ἐν τῷ Ἐπικ. τύπ. ὡς ἐπίθετ. τῶν πλοίων, νηὸς ἐϋσσέλμοιο, «εὐκαθέδρου· σέλματα γὰρ αἱ τῶν ἐρεσσόντων καθέδραι» (Σχόλ.) Ἰλ. Β. 170· οὕτω Στησίχ. 29, Εὐρ. Ι. Τ. 1383 (ἐν τῷ κοινῷ τύπῳ). ― Κατ’ ἄλλους τὸ ἐΰσσελμος ναῦς σημαίνει πλοῖον ἔχον καλόν, στερεὸν κατάστρωμα (ἐν τῇ πρῴρᾳ μόνον καὶ τῇ πρύμνῃ), ἴδε Λεξικ. Ὁμηρ. Autenrieth καὶ τὸ τοῦ Πανταζίδου.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
muni d’un bon tillac, de bonnes planches, de bancs solides.
Étymologie: εὖ, σέλμα.
