αὐτοκτόνος: Difference between revisions
Εὐνοῦχος ἄλλο θηρίον τῶν ἐν βίῳ → Eunuchus, alia vitam spurcans bestia → Ein weitres Lebensungetüm ist der Eunuch
(6_17) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''αὐτοκτόνος''': -ον, ὁ [[ἰδίᾳ]] χειρὶ κτείνων. - Ἐπίρρ. αὐτοκτόνως, ἰδιοχείρως, δρᾶσαι τόδ’ [[ἔργον]] οὐκ ἔτλης αὐτοκτόνως Αἰσχύλ. Ἀγ. 1635: - οὕτω, τέκνοις προσβαλεῖν χέρ’ αὐτοκτόνον, ἐπὶ τῆς Μηδείας, ἥτις ἀπέκτεινε τὰ ἴδια ἐαυτῆς τέκνα, Εὐρ. Μήδ. 1254. 2) [[ἀλληλοκτόνος]], ἄνδρες τεθνᾶσιν ἐκ χερῶν αὐτοκτόνων Αἰσχύλ. Θήβ. 805˙ ἀνδροῖν δ’ ὁμαίμοιν [[θάνατος]] ὦδ’ αὐτόκτονος, [[ἀμοιβαῖος]] διὰ τῶν χειρῶν [[ἀλλήλων]], [[αὐτόθι]] 681, πρβλ. αὐτοκτόνως, [[ἐπειδὰν]] αὐτοκτόνως αὐτοδάϊκτοι θάνωσι [[αὐτόθι]] 734˙ αὐτοκτόνα δῶρα, τὰ προξενοῦντα θάνατον εἰς τὸν λαμβάνοντα, Ἀνθ. Π. 7. 152. | |lstext='''αὐτοκτόνος''': -ον, ὁ [[ἰδίᾳ]] χειρὶ κτείνων. - Ἐπίρρ. αὐτοκτόνως, ἰδιοχείρως, δρᾶσαι τόδ’ [[ἔργον]] οὐκ ἔτλης αὐτοκτόνως Αἰσχύλ. Ἀγ. 1635: - οὕτω, τέκνοις προσβαλεῖν χέρ’ αὐτοκτόνον, ἐπὶ τῆς Μηδείας, ἥτις ἀπέκτεινε τὰ ἴδια ἐαυτῆς τέκνα, Εὐρ. Μήδ. 1254. 2) [[ἀλληλοκτόνος]], ἄνδρες τεθνᾶσιν ἐκ χερῶν αὐτοκτόνων Αἰσχύλ. Θήβ. 805˙ ἀνδροῖν δ’ ὁμαίμοιν [[θάνατος]] ὦδ’ αὐτόκτονος, [[ἀμοιβαῖος]] διὰ τῶν χειρῶν [[ἀλλήλων]], [[αὐτόθι]] 681, πρβλ. αὐτοκτόνως, [[ἐπειδὰν]] αὐτοκτόνως αὐτοδάϊκτοι θάνωσι [[αὐτόθι]] 734˙ αὐτοκτόνα δῶρα, τὰ προξενοῦντα θάνατον εἰς τὸν λαμβάνοντα, Ἀνθ. Π. 7. 152. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui tue (les siens) de sa propre main.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[κτείνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:49, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A self-slaying, χεὶρ αὐ., of Medea, who slew her own children, E.Med.1254 (lyr.). Adv. -νως with one's own hand, A.Ag.1635. 2 slaying one another, χέρες Id.Th.810; θάνατος αὐ. mutual death by each other's hand, ib.681; δῶρα αὐ. AP7.152 (Leont.). Adv. -νως A.Th.734 (lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
αὐτοκτόνος: -ον, ὁ ἰδίᾳ χειρὶ κτείνων. - Ἐπίρρ. αὐτοκτόνως, ἰδιοχείρως, δρᾶσαι τόδ’ ἔργον οὐκ ἔτλης αὐτοκτόνως Αἰσχύλ. Ἀγ. 1635: - οὕτω, τέκνοις προσβαλεῖν χέρ’ αὐτοκτόνον, ἐπὶ τῆς Μηδείας, ἥτις ἀπέκτεινε τὰ ἴδια ἐαυτῆς τέκνα, Εὐρ. Μήδ. 1254. 2) ἀλληλοκτόνος, ἄνδρες τεθνᾶσιν ἐκ χερῶν αὐτοκτόνων Αἰσχύλ. Θήβ. 805˙ ἀνδροῖν δ’ ὁμαίμοιν θάνατος ὦδ’ αὐτόκτονος, ἀμοιβαῖος διὰ τῶν χειρῶν ἀλλήλων, αὐτόθι 681, πρβλ. αὐτοκτόνως, ἐπειδὰν αὐτοκτόνως αὐτοδάϊκτοι θάνωσι αὐτόθι 734˙ αὐτοκτόνα δῶρα, τὰ προξενοῦντα θάνατον εἰς τὸν λαμβάνοντα, Ἀνθ. Π. 7. 152.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui tue (les siens) de sa propre main.
Étymologie: αὐτός, κτείνω.
