διακριτέον: Difference between revisions
From LSJ
Ὑπὸ γὰρ λόγων ὁ νοῦς μετεωρίζεται ἐπαίρεταί τ' ἄνθρωπος → Borne up by words, the mind soars aloft, and we reach the heights (Aristophanes, Birds 1447f.)
(6_20) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''διακριτέον''': ῥημ. ἐπίθ. τοῦ διακρίνειν, Διοσκ. 5.123, Διογ. Λαέρτ. 9.92· ἢ διακριτέα Θουκ. 1. 86. | |lstext='''διακριτέον''': ῥημ. ἐπίθ. τοῦ διακρίνειν, Διοσκ. 5.123, Διογ. Λαέρτ. 9.92· ἢ διακριτέα Θουκ. 1. 86. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>et plur.</i> διακριτέα;<br /><i>adj. verb. de</i> [[διακρίνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:51, 9 August 2017
English (LSJ)
A one must decide, D.L.9.92: pl. -έα Th.1.86. 2 one must distinguish, Dsc.5.106, Porph.Abst.2.50, Iamb.Myst.2.2: Adj. -κριτέος, α, ον, to be distinguished, Philostr.Gym.33. 3 one must separate, Sor.2.89.
Greek (Liddell-Scott)
διακριτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ διακρίνειν, Διοσκ. 5.123, Διογ. Λαέρτ. 9.92· ἢ διακριτέα Θουκ. 1. 86.
French (Bailly abrégé)
et plur. διακριτέα;
adj. verb. de διακρίνω.
