Θεσσαλός: Difference between revisions
σταγόνες ὕδατος πέτρας κοιλαίνουσιν → constant dropping wears away a stone, constant dripping will wear away the hardest stone, little strokes fell big oaks, constant dripping wears the stone, constant dropping wears the stone, constant dripping will wear away a stone
(6_5) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''Θεσσᾰλός''': Ἀττ. Θεττ-, ὁ, ὡς καὶ νῦν Ἡρόδ., κτλ.· παροιμ., Θεσσαλὸν [[σόφισμα]], [[τέχνασμα]] Θεσσαλ. ἐκ τοῦ ἀπίστου χαρακτῆρος τοῦ λαοῦ, Εὐρ. ἐν Φοιν. 1407˙ Θ. [[νόμισμα]], δηλ. κίβδηλον, Φώτ. Οἱ Θεσσαλοὶ ἦσαν γνωστοὶ διὰ τὴν λαιμαργίαν των, ἴδε [[Θεσσαλικός]]. ΙΙ. θηλ., Θεσσαλὶς κυνῆ Σοφ. Ο. Κ. 314˙ ὡς οὐσιαστ., θεσσαλίς, ἡ, [[εἶδος]] πεδίλου, Λύσιππ. ἐν Βακχ. 2, [[Πολυδ]]. Ζ΄, 100 κ. ἀλλ., Ἡσύχ., Φώτ. | |lstext='''Θεσσᾰλός''': Ἀττ. Θεττ-, ὁ, ὡς καὶ νῦν Ἡρόδ., κτλ.· παροιμ., Θεσσαλὸν [[σόφισμα]], [[τέχνασμα]] Θεσσαλ. ἐκ τοῦ ἀπίστου χαρακτῆρος τοῦ λαοῦ, Εὐρ. ἐν Φοιν. 1407˙ Θ. [[νόμισμα]], δηλ. κίβδηλον, Φώτ. Οἱ Θεσσαλοὶ ἦσαν γνωστοὶ διὰ τὴν λαιμαργίαν των, ἴδε [[Θεσσαλικός]]. ΙΙ. θηλ., Θεσσαλὶς κυνῆ Σοφ. Ο. Κ. 314˙ ὡς οὐσιαστ., θεσσαλίς, ἡ, [[εἶδος]] πεδίλου, Λύσιππ. ἐν Βακχ. 2, [[Πολυδ]]. Ζ΄, 100 κ. ἀλλ., Ἡσύχ., Φώτ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />de Thessalie, Thessalien. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:59, 9 August 2017
English (LSJ)
Att. Θεττ-, ή, όν, Thessalian, Hdt. 5.63, etc.: prov., Θ. σόφισμα a Thessalian trick, E.Ph.1407; Θ. νόμισμα, i.e. false money, Phot.; Thess. Πετθαλός IG9(2).258 (Cierium), 517.14 (Larissa); Boeot. Φετταλός (as pr. n.) ib.7.2430.8. II pr. n. of a physician of the Methodic School:—hence Adj. Θεσσάλειος, α, ον, Gal.15.763,al. III fem. Θεσσαλίς, ίδος, Thessalian, κυνῆ S.OC314: as Subst. Θετταλίς, ἡ, a kind of shoe, Lysipp.2.
Greek (Liddell-Scott)
Θεσσᾰλός: Ἀττ. Θεττ-, ὁ, ὡς καὶ νῦν Ἡρόδ., κτλ.· παροιμ., Θεσσαλὸν σόφισμα, τέχνασμα Θεσσαλ. ἐκ τοῦ ἀπίστου χαρακτῆρος τοῦ λαοῦ, Εὐρ. ἐν Φοιν. 1407˙ Θ. νόμισμα, δηλ. κίβδηλον, Φώτ. Οἱ Θεσσαλοὶ ἦσαν γνωστοὶ διὰ τὴν λαιμαργίαν των, ἴδε Θεσσαλικός. ΙΙ. θηλ., Θεσσαλὶς κυνῆ Σοφ. Ο. Κ. 314˙ ὡς οὐσιαστ., θεσσαλίς, ἡ, εἶδος πεδίλου, Λύσιππ. ἐν Βακχ. 2, Πολυδ. Ζ΄, 100 κ. ἀλλ., Ἡσύχ., Φώτ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
de Thessalie, Thessalien.
