καταχειροτονία: Difference between revisions
Ἔνεισι καὶ γυναιξὶ σώφρονες τρόποι → Insunt modesti mores etiam mulieri → Auch Frauen haben in sich weise Lebensart
(6_9) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''καταχειροτονία''': ἡ, [[καταδίκη]] ([[ἰδίᾳ]] δι’ ἀνατάσεως τῶν χειρῶν) ὑπὸ τοῦ δήμου, ἵνα ὁ [[ἔνοχος]] εἰσαχθῇ εἰς τὸ [[δικαστήριον]], καταχειροτονίαν ὁ [[δῆμος]] ἐποιήσατο, κατεχειροτόνησε, Δημ. 516. 8, (ἀντίθ. [[ἀποχειροτονία]])˙ «ἐγίνετο δὲ ὧδε˙ ὁ κήρυξ ἔλεγε π.χ. ὅτῳ Μειδίας δοκεῖ ἀδικεῖν, ἀράτω τὴν χεῖρα˙ καὶ [[εἶτα]] οἱ θέλοντες ἐξέτεινον τὰς χεῖρας ([[καταχειροτονία]])˙ [[εἶτα]] [[πάλιν]] τὸ δεύτερον ὁ αὐτὸς κήρυξ ἔλεγεν˙ ὅτῳ μὴ δοκεῖν ἀδικεῖν Μ., ἀράτω τὴν χεῖρα˙ [[εἶται]] ἠρίθμει πάσας τὰς χεῖρας ὁ κήρυξ τῶν τε προτέρων καὶ καταχειροτονούντων τῶν τε ὑστέρων καὶ ἀποχειροτονούντων, καὶ ὅσων ἂν ἦσαν πλείους, ἐκείνων καὶ ἡ γνώμη ἐκράτει» Σχολ. Πλάτ. εἰς Ἀξίοχ., Ἀριστ. Ἀθην. Πολιτ. 86. 16, ἔκδ. Blass. | |lstext='''καταχειροτονία''': ἡ, [[καταδίκη]] ([[ἰδίᾳ]] δι’ ἀνατάσεως τῶν χειρῶν) ὑπὸ τοῦ δήμου, ἵνα ὁ [[ἔνοχος]] εἰσαχθῇ εἰς τὸ [[δικαστήριον]], καταχειροτονίαν ὁ [[δῆμος]] ἐποιήσατο, κατεχειροτόνησε, Δημ. 516. 8, (ἀντίθ. [[ἀποχειροτονία]])˙ «ἐγίνετο δὲ ὧδε˙ ὁ κήρυξ ἔλεγε π.χ. ὅτῳ Μειδίας δοκεῖ ἀδικεῖν, ἀράτω τὴν χεῖρα˙ καὶ [[εἶτα]] οἱ θέλοντες ἐξέτεινον τὰς χεῖρας ([[καταχειροτονία]])˙ [[εἶτα]] [[πάλιν]] τὸ δεύτερον ὁ αὐτὸς κήρυξ ἔλεγεν˙ ὅτῳ μὴ δοκεῖν ἀδικεῖν Μ., ἀράτω τὴν χεῖρα˙ [[εἶται]] ἠρίθμει πάσας τὰς χεῖρας ὁ κήρυξ τῶν τε προτέρων καὶ καταχειροτονούντων τῶν τε ὑστέρων καὶ ἀποχειροτονούντων, καὶ ὅσων ἂν ἦσαν πλείους, ἐκείνων καὶ ἡ γνώμη ἐκράτει» Σχολ. Πλάτ. εἰς Ἀξίοχ., Ἀριστ. Ἀθην. Πολιτ. 86. 16, ἔκδ. Blass. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ας (ἡ) :<br />condamnation par vote à main levée.<br />'''Étymologie:''' [[καταχειροτονέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:01, 9 August 2017
English (LSJ)
ἡ,
A condemnation, esp. by show of hands, καταχειροτονίαν ὁ δῆμος ἐποιήσατο D.21.6, cf. Aeschin.3.52, Arist.Ath.59.2 (pl.), Harp., EM481.46.
Greek (Liddell-Scott)
καταχειροτονία: ἡ, καταδίκη (ἰδίᾳ δι’ ἀνατάσεως τῶν χειρῶν) ὑπὸ τοῦ δήμου, ἵνα ὁ ἔνοχος εἰσαχθῇ εἰς τὸ δικαστήριον, καταχειροτονίαν ὁ δῆμος ἐποιήσατο, κατεχειροτόνησε, Δημ. 516. 8, (ἀντίθ. ἀποχειροτονία)˙ «ἐγίνετο δὲ ὧδε˙ ὁ κήρυξ ἔλεγε π.χ. ὅτῳ Μειδίας δοκεῖ ἀδικεῖν, ἀράτω τὴν χεῖρα˙ καὶ εἶτα οἱ θέλοντες ἐξέτεινον τὰς χεῖρας (καταχειροτονία)˙ εἶτα πάλιν τὸ δεύτερον ὁ αὐτὸς κήρυξ ἔλεγεν˙ ὅτῳ μὴ δοκεῖν ἀδικεῖν Μ., ἀράτω τὴν χεῖρα˙ εἶται ἠρίθμει πάσας τὰς χεῖρας ὁ κήρυξ τῶν τε προτέρων καὶ καταχειροτονούντων τῶν τε ὑστέρων καὶ ἀποχειροτονούντων, καὶ ὅσων ἂν ἦσαν πλείους, ἐκείνων καὶ ἡ γνώμη ἐκράτει» Σχολ. Πλάτ. εἰς Ἀξίοχ., Ἀριστ. Ἀθην. Πολιτ. 86. 16, ἔκδ. Blass.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
condamnation par vote à main levée.
Étymologie: καταχειροτονέω.
