μικραίτιος: Difference between revisions
From LSJ
Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt
(6_18) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μῑκραίτιος''': -ον, ὁ παραπονούμενος περὶ μικρῶν καὶ μηδαμινῶν πραγμάτων, Λουκ. Δραπέτ. 19. | |lstext='''μῑκραίτιος''': -ον, ὁ παραπονούμενος περὶ μικρῶν καὶ μηδαμινῶν πραγμάτων, Λουκ. Δραπέτ. 19. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui se plaint pour peu de chose, pointilleux.<br />'''Étymologie:''' [[μικρός]], [[αἰτία]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:02, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A complaining of trifles, easily provoked, Demetr.Lac.Herc.1055.24, Luc.Fug.19, Charito 6.6; amor μ. semper Plin.Ep.2.2.1.
German (Pape)
[Seite 183] um kleiner Dinge willen anklagend, Vorwürfe machend, Luc. Fugit. 19.
Greek (Liddell-Scott)
μῑκραίτιος: -ον, ὁ παραπονούμενος περὶ μικρῶν καὶ μηδαμινῶν πραγμάτων, Λουκ. Δραπέτ. 19.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se plaint pour peu de chose, pointilleux.
Étymologie: μικρός, αἰτία.
