πολυπότης: Difference between revisions
From LSJ
(6_19) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πολῠπότης''': -ου, ὁ, ([[πίνω]]) ὁ πίνων πολὺν [[οἶνον]], Θεοπόμπ. Ἱστ. 149· ποιητ. πουλ-, Ἀνθ. Π. 9. 524, 17· ― θηλ. πολῠπότῐς, ῐδος, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 2. 41. | |lstext='''πολῠπότης''': -ου, ὁ, ([[πίνω]]) ὁ πίνων πολὺν [[οἶνον]], Θεοπόμπ. Ἱστ. 149· ποιητ. πουλ-, Ἀνθ. Π. 9. 524, 17· ― θηλ. πολῠπότῐς, ῐδος, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 2. 41. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />grand buveur.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[πίνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:08, 9 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, (πίνω)
A hard drinker, Hp.Aër.4, Ath.10.442f, Cass.Pr.48; poet. πουλ- AP9.524.17:—fem. πολῠ-πότῐς, ῐδος, Ael.VH2.41.
German (Pape)
[Seite 669] ὁ, der Vieltrinker; Pol. 33, 14, 1; Plut. Cim. 4; in poet. Form πουλυπότης, Hymn. in Bacch. (IX, 524, 17).
Greek (Liddell-Scott)
πολῠπότης: -ου, ὁ, (πίνω) ὁ πίνων πολὺν οἶνον, Θεοπόμπ. Ἱστ. 149· ποιητ. πουλ-, Ἀνθ. Π. 9. 524, 17· ― θηλ. πολῠπότῐς, ῐδος, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 2. 41.
