ὠκύροος: Difference between revisions
From LSJ
Γέρων ἐραστὴς ἐσχάτη κακὴ τύχη → Senex amator ultimum infortunium → Das größte Unglück ist ein greiser Liebhaber
(6_18) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὠκύροος''': -ον, ποιητικ. ἐπίθ., ὁ [[ταχέως]] ῥέων, ποταμὸς Ἰλ. Ε. 598, Η. 133· ― θηλ. Ὠκῠρόη, ἡ, μία τῶν Ὠκεανίδων, Ὕμν. Ὁμηρ. εἰς Δήμ. 420, Ἡσ. Θεογ. 360. | |lstext='''ὠκύροος''': -ον, ποιητικ. ἐπίθ., ὁ [[ταχέως]] ῥέων, ποταμὸς Ἰλ. Ε. 598, Η. 133· ― θηλ. Ὠκῠρόη, ἡ, μία τῶν Ὠκεανίδων, Ὕμν. Ὁμηρ. εἰς Δήμ. 420, Ἡσ. Θεογ. 360. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui coule rapidement, au cours rapide.<br />'''Étymologie:''' [[ὠκύς]], [[ῥέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:10, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, poet. Adj.
A swift-flowing, ποταμός Il.5.598, 7.133:—fem. Ὠκῠρόη, ἡ, an Oceanid, h.Cer. 420, Hes.Th.360.
Greek (Liddell-Scott)
ὠκύροος: -ον, ποιητικ. ἐπίθ., ὁ ταχέως ῥέων, ποταμὸς Ἰλ. Ε. 598, Η. 133· ― θηλ. Ὠκῠρόη, ἡ, μία τῶν Ὠκεανίδων, Ὕμν. Ὁμηρ. εἰς Δήμ. 420, Ἡσ. Θεογ. 360.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui coule rapidement, au cours rapide.
Étymologie: ὠκύς, ῥέω.
