quoque: Difference between revisions
Ῥᾴθυμος ἐὰν ᾖς, πλούσιος πένης ἔσῃ → Si dives es pigerque, mox iners eris → Dein Leichtsinn macht alsbald dich arm, seist du auch reich
(6_14test) |
(D_7) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>quŏque</b>:<br /><b>I</b> conj., also, [[too]] (subjoined to the [[emphatic]] [[word]] in a [[clause]]) [etym. dub.; perh. for quomque; v. Rib. Lat. Part. p. 23 sq.]: quă de [[causa]] [[Helvetii]] [[quoque]] reliquos Gallos virtute praecedunt, Caes. B. G. 1, 1: me [[scilicet]] [[maxime]], sed [[proxime]] illum [[quoque]] fefellissem, Cic. Rab. Post. 12, 33: patriae [[quis]] [[exsul]] Se [[quoque]] fugit? Hor. C. 2, 16, 20: me [[quoque]], id. ib. 1, 16, 22: te [[quoque]], id. S. 2, 3, 312: non sophistae [[solum]], sed philosophi [[quoque]], Gell. 17, 12, 1: [[quoque]] [[enim]], Liv. 2, 18, 4; 3, 50, 7; 23, 12, 15; 27, 22, 9; 30, 1, 3 al.; cf. Madv. ad Cic. Fam. 2, 33, 108, p. 328: [[quoque]] [[igitur]], Cic. Div. in Caecil. 10, 32.—Pleon. [[with]] [[etiam]], et: [[quin]] mihi [[quoque]] [[etiam]] est ad portum [[negotium]], Plaut. Merc. 2, 2, 56; id. Pers. 4, 9, 7; Ter. Hec. 5, 1, 8: est [[etiam]] [[quoque]], uti, Lucr. 5, 517: sunt [[vero]] et fortunae eorum (leonum) [[quoque]] clementiae exempla, Plin. 8, 16, 21, § 56.—<br /><b>II</b> = [[quidem]]: [[sese]] ne id [[quoque]] facturum esse, not [[even]], Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 18.<br /><b>quōque</b>: = et quo. | |lshtext=<b>quŏque</b>:<br /><b>I</b> conj., also, [[too]] (subjoined to the [[emphatic]] [[word]] in a [[clause]]) [etym. dub.; perh. for quomque; v. Rib. Lat. Part. p. 23 sq.]: quă de [[causa]] [[Helvetii]] [[quoque]] reliquos Gallos virtute praecedunt, Caes. B. G. 1, 1: me [[scilicet]] [[maxime]], sed [[proxime]] illum [[quoque]] fefellissem, Cic. Rab. Post. 12, 33: patriae [[quis]] [[exsul]] Se [[quoque]] fugit? Hor. C. 2, 16, 20: me [[quoque]], id. ib. 1, 16, 22: te [[quoque]], id. S. 2, 3, 312: non sophistae [[solum]], sed philosophi [[quoque]], Gell. 17, 12, 1: [[quoque]] [[enim]], Liv. 2, 18, 4; 3, 50, 7; 23, 12, 15; 27, 22, 9; 30, 1, 3 al.; cf. Madv. ad Cic. Fam. 2, 33, 108, p. 328: [[quoque]] [[igitur]], Cic. Div. in Caecil. 10, 32.—Pleon. [[with]] [[etiam]], et: [[quin]] mihi [[quoque]] [[etiam]] est ad portum [[negotium]], Plaut. Merc. 2, 2, 56; id. Pers. 4, 9, 7; Ter. Hec. 5, 1, 8: est [[etiam]] [[quoque]], uti, Lucr. 5, 517: sunt [[vero]] et fortunae eorum (leonum) [[quoque]] clementiae exempla, Plin. 8, 16, 21, § 56.—<br /><b>II</b> = [[quidem]]: [[sese]] ne id [[quoque]] facturum esse, not [[even]], Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 18.<br /><b>quōque</b>: = et quo. | ||
}} | |||
{{Gaffiot | |||
|gf=(1) <b>quŏquĕ</b>,⁴ adv. [jamais en tête d’une phrase ; [[mis]] après le mot qu’il souligne], aussi : [[Helvetii]] [[quoque]] Cæs. G. 1, 1, les Helvètes aussi ; [[alii]] [[quoque]] [[etiam]] Cic. Verr. 2, 3, 206, même d’autres aussi || ne id [[quoque]] Quadr. Ann. 17 d. Gell. 17, 2, 18 = ne id [[quidem]], pas même cela, cf. Liv. 10, 14, 13 ; Gell. 1, 2, 5 ; 20, 1, 15 ; [[non]] [[solum]]... [[sed]]... [[quoque]] Gell. 17, 12, 1, [[non]] seulement... mais encore ; sentire [[quoque]] aliud, [[non]] [[solum]] dicere Cic. Fin. 4, 57, différer aussi d’opinion, [[non]] seulement de parole ; [[nec]] [[vero]] id [[satis]] [[est]], [[sed]] [[illud]] [[quoque]] intellegendum [[est]]... Cic. Fin. 5, 30, et cela n’[[est]] pas suffisant, il faut comprendre ceci aussi que...<br />(2) <b>quōquĕ</b>, abl. de [[quisque]].<br />(3) <b>quōquĕ</b> = et [[quo]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:02, 14 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
quŏque:
I conj., also, too (subjoined to the emphatic word in a clause) [etym. dub.; perh. for quomque; v. Rib. Lat. Part. p. 23 sq.]: quă de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, Caes. B. G. 1, 1: me scilicet maxime, sed proxime illum quoque fefellissem, Cic. Rab. Post. 12, 33: patriae quis exsul Se quoque fugit? Hor. C. 2, 16, 20: me quoque, id. ib. 1, 16, 22: te quoque, id. S. 2, 3, 312: non sophistae solum, sed philosophi quoque, Gell. 17, 12, 1: quoque enim, Liv. 2, 18, 4; 3, 50, 7; 23, 12, 15; 27, 22, 9; 30, 1, 3 al.; cf. Madv. ad Cic. Fam. 2, 33, 108, p. 328: quoque igitur, Cic. Div. in Caecil. 10, 32.—Pleon. with etiam, et: quin mihi quoque etiam est ad portum negotium, Plaut. Merc. 2, 2, 56; id. Pers. 4, 9, 7; Ter. Hec. 5, 1, 8: est etiam quoque, uti, Lucr. 5, 517: sunt vero et fortunae eorum (leonum) quoque clementiae exempla, Plin. 8, 16, 21, § 56.—
II = quidem: sese ne id quoque facturum esse, not even, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 18.
quōque: = et quo.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) quŏquĕ,⁴ adv. [jamais en tête d’une phrase ; mis après le mot qu’il souligne], aussi : Helvetii quoque Cæs. G. 1, 1, les Helvètes aussi ; alii quoque etiam Cic. Verr. 2, 3, 206, même d’autres aussi
