exercitatio: Difference between revisions
(Gf-D_4) |
(3_5) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{Gaffiot | {{Gaffiot | ||
|gf=<b>exercĭtātiō</b>,⁹ ōnis, f. ([[exercito]]), exercice [du corps ou de l’esprit] : Cic. Nat. 2, 26 ; Cæl. 11 ; CM 38 ; etc.; in [[aliqua]] re Cic. Fin. 3, 41, exercice dans qqch., ou alicujus [[rei]] Cic. de Or. 1, 243 ; Br. 331 ; Off. 1, 1, etc., pratique d’une chose ; exercitationes virtutum Cic. CM 9, la pratique des vertus || agitation, mouvement [de l’air] : Vitr. Arch. 8, 2, 1.||agitation, mouvement [de l’air] : Vitr. Arch. 8, 2, 1. | |gf=<b>exercĭtātiō</b>,⁹ ōnis, f. ([[exercito]]), exercice [du corps ou de l’esprit] : Cic. Nat. 2, 26 ; Cæl. 11 ; CM 38 ; etc.; in [[aliqua]] re Cic. Fin. 3, 41, exercice dans qqch., ou alicujus [[rei]] Cic. de Or. 1, 243 ; Br. 331 ; Off. 1, 1, etc., pratique d’une chose ; exercitationes virtutum Cic. CM 9, la pratique des vertus || agitation, mouvement [de l’air] : Vitr. Arch. 8, 2, 1.||agitation, mouvement [de l’air] : Vitr. Arch. 8, 2, 1. | ||
}} | |||
{{Georges | |||
|georg=exercitātio, ōnis, f. ([[exercito]]), I) die [[Bewegung]], aëris, Vitr. 8, 2, 1. – II) insbes.: A) die [[Bewegung]] zur [[Übung]], die [[Übung]], a) die körperliche, die Leibesübung, iuventutis, Cic.: armorum (in den W.), Vell.: ambulandi, Cels., ambulandi currendique, Cels.: corpora nostra motu [[atque]] exercitatione recalescunt, Cic.: [[factum]] est superiorum pugnarum exercitatione, ut etc., Caes. – Plur., huius generis exercitationes, Cels. 1, 1: modicae exercitationes, Cels. 3, 32. p. 112, 11 D.: honestae exercitationes, Cornif. rhet. 3, 14: sollemnes exercitationes, Val. Max. 3, 6, 1: [[huiusmodi]] exercitationes adversum propulsandam vini violentiam, Gell. 15, 2, 6: navales exercitationes, Vell. 2, 79, 1: campestres exercitationes, Suet. [[Nero]] 10, 2: exercitationes campestres, Suet. Aug. 83. – b) die geistige [[Übung]], Geübtheit, [[bes]]. praktische (Ggstz. [[ratio]], theoretische [[Kenntnis]], [[Theorie]]), Cic. u.a.: exercitationes crebrae ([[des]] Redners), Cic. – m. Genet., dicendi, Cic.: linguae, Cic.: iuris [[civilis]], Cic.: suae [[artis]], Augustin.: Plur., exercitationes ingenii, Cic. de sen. 38. – [[exercitatio]] artem paravit, [[Übung]] macht den [[Meister]], Tac. Germ. 24. – B) übtr., die Ausübung, convicii, Anwendung, Cic.: stuprorum et scelerum, Cic.: virtutis, Cic. u. Iustin.: Plur., exercitationes virtutum, Cic. de sen. 9. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:23, 15 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
exercĭtātĭo: ōnis, f. exercito.
I A moving, agitating, setting in motion: per aëris exercitationem (aqua) percolata tempestatibus liquescendo pervenit ad terram, Vitr. 8, 2, 1.—
II Exercise, practice: corpora nostra motu atque exercitatione recalescunt, Cic. N. D. 2, 10, 26: ut exercitatione ludoque campestri tunicati uteremur, id. Cael. 5, 11; cf.: juventutis in gymnasiis, id. Rep. 4, 4: esse incredibili virtute atque exercitatione in armis, Caes. B. G. 1, 39; cf.: superiorum pugnarum, id. ib. 3, 19, 3: usu forensi atque exercitatione tiro, Cic. Div. ap. Caecil. 15, 47; cf.: juris civilis, id. de Or. 1, 57, 243: ususque dicendi, id. Cael. 22, 54: dicendi, id. Brut. 97, 331; id. Off. 1, 1, 1; Quint. 2, 12, 11; 2, 17, 12: linguae, Cic. de Or. 3, 24, 94; cf.: vir egregia exercitatione in dialecticis, id. Fin. 3, 12, 41; and, rhetoricae, id. N. D. 2, 67, 168: magnum opus est, egetque exercitatione non parva, id. Lael. 5, 17: hic exercitationem virtutis perdidit, id. Mil. 13, 35; Crotoniensibus nulla virtutis exercitatio fuit, Just. 20, 4, 1: artes exercitationesque virtutum, Cic. de Sen. 3, 9: ingenii, id. ib. 11, 38: corporalis, Vulg. 1 Tim. 4, 8 et saep.
Latin > French (Gaffiot 2016)
exercĭtātiō,⁹ ōnis, f. (exercito), exercice [du corps ou de l’esprit] : Cic. Nat. 2, 26 ; Cæl. 11 ; CM 38 ; etc.; in aliqua re Cic. Fin. 3, 41, exercice dans qqch., ou alicujus rei Cic. de Or. 1, 243 ; Br. 331 ; Off. 1, 1, etc., pratique d’une chose ; exercitationes virtutum Cic. CM 9, la pratique des vertus || agitation, mouvement [de l’air] : Vitr. Arch. 8, 2, 1.
Latin > German (Georges)
exercitātio, ōnis, f. (exercito), I) die Bewegung, aëris, Vitr. 8, 2, 1. – II) insbes.: A) die Bewegung zur Übung, die Übung, a) die körperliche, die Leibesübung, iuventutis, Cic.: armorum (in den W.), Vell.: ambulandi, Cels., ambulandi currendique, Cels.: corpora nostra motu atque exercitatione recalescunt, Cic.: factum est superiorum pugnarum exercitatione, ut etc., Caes. – Plur., huius generis exercitationes, Cels. 1, 1: modicae exercitationes, Cels. 3, 32. p. 112, 11 D.: honestae exercitationes, Cornif. rhet. 3, 14: sollemnes exercitationes, Val. Max. 3, 6, 1: huiusmodi exercitationes adversum propulsandam vini violentiam, Gell. 15, 2, 6: navales exercitationes, Vell. 2, 79, 1: campestres exercitationes, Suet. Nero 10, 2: exercitationes campestres, Suet. Aug. 83. – b) die geistige Übung, Geübtheit, bes. praktische (Ggstz. ratio, theoretische Kenntnis, Theorie), Cic. u.a.: exercitationes crebrae (des Redners), Cic. – m. Genet., dicendi, Cic.: linguae, Cic.: iuris civilis, Cic.: suae artis, Augustin.: Plur., exercitationes ingenii, Cic. de sen. 38. – exercitatio artem paravit, Übung macht den Meister, Tac. Germ. 24. – B) übtr., die Ausübung, convicii, Anwendung, Cic.: stuprorum et scelerum, Cic.: virtutis, Cic. u. Iustin.: Plur., exercitationes virtutum, Cic. de sen. 9.
