παραιφάμενος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_4) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=η, ον :<br />qui réprimande, qui blâme.<br />'''Étymologie:''' part. prés. Moy. poét. de [[παράφημι]]. | |btext=η, ον :<br />qui réprimande, qui blâme.<br />'''Étymologie:''' part. prés. Moy. poét. de [[παράφημι]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=see [[παράφημι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:29, 15 August 2017
English (LSJ)
η, ον, Ep. part. Med. of παράφημι,
A talking over, persuading, Il.24.771, h.Cer.336, Hes.Th.90.
German (Pape)
[Seite 480] part. praes. med. von παράφημι, zuredend, ermunternd, Il. 24, 771, h. Cer. 337, Hes. Th. 90.
Greek (Liddell-Scott)
παραιφάμενος: -η, -ον, ἐπὶ μετοχῆς μέσ. τοῦ παράφημι, παραινῶ, πείθω, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 337, Ἡσ. Θ. 90 ἀλλὰ σὺ τόν γ’ ἐπέεσσι παραιφάμενος κατέρυκες, «ἀλλὰ σὺ τοῦτον λόγοις παραινέσας παρεκώλυες» (Γαζῆς), Ἰλ. Ω. 771.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
qui réprimande, qui blâme.
Étymologie: part. prés. Moy. poét. de παράφημι.
English (Autenrieth)
see παράφημι.
