ἀηδίζω: Difference between revisions
(6_20) |
(big3_1) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀηδίζω''': προξενῶ ἀηδίαν· τὴν γεῦσιν, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 1. 92: ― παθ. [[αἰσθάνομαι]] ἀηδίαν, Ἐκκλ. | |lstext='''ἀηδίζω''': προξενῶ ἀηδίαν· τὴν γεῦσιν, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 1. 92: ― παθ. [[αἰσθάνομαι]] ἀηδίαν, Ἐκκλ. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">I</b> tr.<br /><b class="num">1</b> [[repugnar]] (τὸ μύρον) τὴν μὲν γὰρ ὄσφρησιν εὐφραίνει, τὴν δὲ γεῦσιν ἀηδίζει (el perfume) agrada al olfato pero repugna al gusto</i> S.E.<i>P</i>.1.92<br /><b class="num">•</b>c. sent. fact. y ac. de pers. [[hacer sentir asco]] ἀηδίσομέν σε, ἐπεὶ καὶ αἶγες ἐκ τῆς κόπρου ἀηδίζονται <i>Tz.Comm</i>.Ar.1.88.15, cf. Sch.Ar.<i>Eq</i>.946a, Sud.s.u. ἐσκορόδισας.<br /><b class="num">2</b> [[fastidiar]] πάνυ δὲ ἡμᾶς ἀήδισεν ἡ ἀδελφική σου λαμπρότης su fraternal excelencia nos ha fastidiado mucho</i>, <i>POxy</i>.942.5 (VI/VII d.C.).<br /><b class="num">II</b> intr., en v. med.-pas.<br /><b class="num">1</b> [[estar disgustado, preocupado]] Anon.<i>in Rh</i>.194.22, c. dat. τῷ ξένῳ Alex.Aphr.<i>Pr</i>.2.15, cf. <i>UPZ</i> 59.13 (II a.C.).<br /><b class="num">2</b> [[sentir repugnancia]], <i>Tz.Comm</i>.Ar.1.88.16, οἳ ἐπειδὰν πρός τι τῶν βρωμάτων ἀηδισθῶσι Gr.Naz.M.36.133C.<br /><b class="num">3</b> [[fastidiarse]] un demonio ante una buena acción ὅλως ἀηδίζῃ ἐν τούτῳ Pall.<i>H.Laus</i>.71.2.<br /><b class="num">4</b> [[estar indispuesto]] ὁ πατὴρ ἡμῶν ὀλίγον ἀηδίζεται <i>PAlex</i>.p.15 (biz.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:47, 21 August 2017
English (LSJ)
A disgust, τὴν γεῦσιν S.E. P.1.92: —Pass., to be disgusted, Anon.in Rh. 194.32; τινι Alex.Aphr. Pr.2.15; ἐπί τινι PLond.1.42 (ii B. C.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀηδίζω: προξενῶ ἀηδίαν· τὴν γεῦσιν, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 1. 92: ― παθ. αἰσθάνομαι ἀηδίαν, Ἐκκλ.
Spanish (DGE)
I tr.
1 repugnar (τὸ μύρον) τὴν μὲν γὰρ ὄσφρησιν εὐφραίνει, τὴν δὲ γεῦσιν ἀηδίζει (el perfume) agrada al olfato pero repugna al gusto S.E.P.1.92
•c. sent. fact. y ac. de pers. hacer sentir asco ἀηδίσομέν σε, ἐπεὶ καὶ αἶγες ἐκ τῆς κόπρου ἀηδίζονται Tz.Comm.Ar.1.88.15, cf. Sch.Ar.Eq.946a, Sud.s.u. ἐσκορόδισας.
2 fastidiar πάνυ δὲ ἡμᾶς ἀήδισεν ἡ ἀδελφική σου λαμπρότης su fraternal excelencia nos ha fastidiado mucho, POxy.942.5 (VI/VII d.C.).
II intr., en v. med.-pas.
1 estar disgustado, preocupado Anon.in Rh.194.22, c. dat. τῷ ξένῳ Alex.Aphr.Pr.2.15, cf. UPZ 59.13 (II a.C.).
2 sentir repugnancia, Tz.Comm.Ar.1.88.16, οἳ ἐπειδὰν πρός τι τῶν βρωμάτων ἀηδισθῶσι Gr.Naz.M.36.133C.
3 fastidiarse un demonio ante una buena acción ὅλως ἀηδίζῃ ἐν τούτῳ Pall.H.Laus.71.2.
4 estar indispuesto ὁ πατὴρ ἡμῶν ὀλίγον ἀηδίζεται PAlex.p.15 (biz.).
