Δηώ: Difference between revisions

From LSJ

ἥλιον ἐν λέσχῃ κατεδύσαμεν → we let the sun go down in talk, we let the sun go down in conversation

Source
(Bailly1_1)
(big3_11)
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦς (ἡ) :<br />Déô, <i>autre nom de Déméter</i>.<br />'''Étymologie:''' Δη-[[μήτηρ]].
|btext=οῦς (ἡ) :<br />Déô, <i>autre nom de Déméter</i>.<br />'''Étymologie:''' Δη-[[μήτηρ]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-οῦς, ἡ<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [voc. Δηοῖ <i>h.Cer</i>.492, <i>IG</i> 1<sup>3</sup>.953.1 (V a.C.), <i>AP</i> 6.36 (Phil.); dat. Δηοῖ Call.<i>Ap</i>.110, Theoc.7.3, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.3575.3 (II d.C.)]<br />[[Deo]]hipocorístico de Deméter <i>h.Cer</i>.47, S.<i>Ant</i>.1121, <i>Fr</i>.754.3, E.<i>Supp</i>.290, <i>Hel</i>.1343, Ar.<i>Pl</i>.515, Antiph.1.3, Xenarch.1.5, Call.<i>Cer</i>.132, <i>Ap</i>.110, <i>Fr</i>.63.10, Euph.9.14, Theoc.7.3, A.R.4.896, Orph.<i>H</i>.29.5, <i>RKilikien</i> 58.4 (II d.C.), Orác. en <i>ZPE</i> 1.1967.185.13 (Hierápolis II d.C.), 7.1971.207 (Mileto II d.C.), Orác. en <i>Didyma</i> 504.31 (III/IV d.C.), Orác. en Porph.<i>Phil</i>.124.45, Orác. en <i>Theos.Tub</i>.41, Opp.<i>H</i>.2.19, 4.497, Nonn.<i>D</i>.12.210.
}}
}}

Revision as of 12:04, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: Δηώ Medium diacritics: Δηώ Low diacritics: Δηώ Capitals: ΔΗΩ
Transliteration A: Dēṓ Transliteration B: Dēō Transliteration C: Dio Beta Code: *dhw/

English (LSJ)

όος, contr. οῦς, ἡ,

   A = Δημήτηρ, Demeter, first in h.Cer.47,al.; Ἐλευσινίας Δηοῦς ἐν κόλποις S.Ant.1121 (lyr.); Δηοῦς ἐσχάραι, καρπός, E.Supp.290, Ar.Pl.515; dat. Δηοῖ Call.Ap.110, IG3.900.3:— Adj. Δηῷος, α, ον, sacred to Demeter, ib.14.1389 ii 5:—Δηωΐνη, ἡ, daughter of Demeter, Persephone, Call.Fr.48.

Greek (Liddell-Scott)

Δηώ: -όος, συνῃρ. -οῦς, ἡ, = Δημήτηρ, Λατ. Ceres, τὸ πρῶτον ἐν Ὁμ. Ὕμν. Δημ. 47, 211, 492· Ἐλευσίνιας Δηοῦς ἐν κόλποις Σοφ. Ἀντ. 1121, πρβλ. Εὐρ. Ἱκέτ. 290· Δηοῦς καρπὸς Ἀριστοφ. Πλ. 515· δοτ. Δηοῖ Συλλ. Ἐπιγρ. 1. σ. 458· ― ἐπίθ. Δηῷος, α, ον, ἱερός, ἀφιερωμένος εἰς τὴν Δήμητρα, Ἀνθ. Π. παραρτ. 50. 5. ― Δηωΐνη, ἡ, θυγάτηρ τῆς Δήμητρος, ἡ Περσεφόνη, Καλλ. Ἀποσπ. 49.

French (Bailly abrégé)

οῦς (ἡ) :
Déô, autre nom de Déméter.
Étymologie: Δη-μήτηρ.

Spanish (DGE)

-οῦς, ἡ

• Morfología: [voc. Δηοῖ h.Cer.492, IG 13.953.1 (V a.C.), AP 6.36 (Phil.); dat. Δηοῖ Call.Ap.110, Theoc.7.3, IG 22.3575.3 (II d.C.)]
Deohipocorístico de Deméter h.Cer.47, S.Ant.1121, Fr.754.3, E.Supp.290, Hel.1343, Ar.Pl.515, Antiph.1.3, Xenarch.1.5, Call.Cer.132, Ap.110, Fr.63.10, Euph.9.14, Theoc.7.3, A.R.4.896, Orph.H.29.5, RKilikien 58.4 (II d.C.), Orác. en ZPE 1.1967.185.13 (Hierápolis II d.C.), 7.1971.207 (Mileto II d.C.), Orác. en Didyma 504.31 (III/IV d.C.), Orác. en Porph.Phil.124.45, Orác. en Theos.Tub.41, Opp.H.2.19, 4.497, Nonn.D.12.210.