ἀμείδητος: Difference between revisions

From LSJ

Ἐκ τῶν πόνων τοι τἀγάθ' αὔξεται βροτοῖς → Crescunt labore cuncta bona mortalibus → Das Gute wächst den Sterblichen aus ihrem Müh'n

Menander, Monostichoi, 149
(6_16)
(big3_3)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀμείδητος''': -ον, = τῷ προηγ., Ἑβδ. (Σοφ. Σολ. ιζ΄, 4): νὺξ Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 908· [[βέρεθρον]] Ὀρφ. Ἀργ. 975· [[Τάρταρος]] Συλλ. Ἐπιγρ. 5816: - [[ὡσαύτως]] ἀμειδίᾱτος, ον, Δίων Χρυσόστ. 1.169.
|lstext='''ἀμείδητος''': -ον, = τῷ προηγ., Ἑβδ. (Σοφ. Σολ. ιζ΄, 4): νὺξ Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 908· [[βέρεθρον]] Ὀρφ. Ἀργ. 975· [[Τάρταρος]] Συλλ. Ἐπιγρ. 5816: - [[ὡσαύτως]] ἀμειδίᾱτος, ον, Δίων Χρυσόστ. 1.169.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [fem. ἀμειδήτη <i>GDRK</i> 53.8]<br /><b class="num">1</b> de pers. o del rostro humano [[que no sonríe]], [[triste]] πρόσωπον LXX <i>Sap</i>.17.4, Nonn.<i>D</i>.12.122, [[ᾍδης]] <i>AP</i> 7.439 (Theodorid.), Τάρταρος <i>GVI</i> 1883 (Nápoles), νέκυες <i>AP</i> 7.58 (Iul.), Φερσεφον<ε>ίη <i>GDRK</i> l.c.<br /><b class="num">•</b>subst. ἀνάσσων αἰὲν ἀμειδήτων reinando eternamente sobre los tristes (e.d. los muertos)</i>, <i>AP</i> 7.59 (Iul.).<br /><b class="num">2</b> gener. fig. [[sombrío]], [[triste]], [[lúgubre]] νύκτες A.R.2.908, πένθος <i>IG</i> 12(5).302 (Paros I/II a.C.), [[βέρεθρον]] Orph.<i>A</i>.967.
}}
}}

Revision as of 12:08, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμείδητος Medium diacritics: ἀμείδητος Low diacritics: αμείδητος Capitals: ΑΜΕΙΔΗΤΟΣ
Transliteration A: ameídētos Transliteration B: ameidētos Transliteration C: ameiditos Beta Code: a)mei/dhtos

English (LSJ)

ον, = foreg., LXX Wi.17.4;

   A νύξ A.R.2.908; βέρεθρον Orph.A.975; Τάρταρος IG14.769 (Naples).

German (Pape)

[Seite 120] dasselbe, Ἅιδης Theodor. 11 (VII, 439); νέκυες Iul. Aeg. 66 (VII, 58); νύκτες Ap. Rh. 2, 908.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμείδητος: -ον, = τῷ προηγ., Ἑβδ. (Σοφ. Σολ. ιζ΄, 4): νὺξ Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 908· βέρεθρον Ὀρφ. Ἀργ. 975· Τάρταρος Συλλ. Ἐπιγρ. 5816: - ὡσαύτως ἀμειδίᾱτος, ον, Δίων Χρυσόστ. 1.169.

Spanish (DGE)

-ον

• Morfología: [fem. ἀμειδήτη GDRK 53.8]
1 de pers. o del rostro humano que no sonríe, triste πρόσωπον LXX Sap.17.4, Nonn.D.12.122, ᾍδης AP 7.439 (Theodorid.), Τάρταρος GVI 1883 (Nápoles), νέκυες AP 7.58 (Iul.), Φερσεφον<ε>ίη GDRK l.c.
subst. ἀνάσσων αἰὲν ἀμειδήτων reinando eternamente sobre los tristes (e.d. los muertos), AP 7.59 (Iul.).
2 gener. fig. sombrío, triste, lúgubre νύκτες A.R.2.908, πένθος IG 12(5).302 (Paros I/II a.C.), βέρεθρον Orph.A.967.