διαιρετός: Difference between revisions
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
(Bailly1_2) |
(big3_11) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>I.</b> divisé :<br /><b>1</b> désuni, séparé;<br /><b>2</b> distribué, réparti;<br /><b>II.</b> qu’on peut distinguer, <i>càd</i> fixer <i>ou</i> déterminer (par le langage).<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[διαιρέω]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>I.</b> divisé :<br /><b>1</b> désuni, séparé;<br /><b>2</b> distribué, réparti;<br /><b>II.</b> qu’on peut distinguer, <i>càd</i> fixer <i>ou</i> déterminer (par le langage).<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[διαιρέω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [-ός, -όν S.<i>Tr</i>.163]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[desunido]], [[separado]], [[descompuesto]]op. σύνθετος X.<i>Cyr</i>.4.3.20, ἀμφορεῖς δύο ... διαιρετοί dos ánforas separadas</i> para las votaciones, Arist.<i>Ath</i>.68.3.<br /><b class="num">2</b> [[dividido]], [[distribuido]] μοῖραν πατρῴας γῆς διαιρετόν S.l.c., διαιρεταὶ τυραννίδες tiranías repartidas</i> ref. a la oligarquía pura y a la democracia extrema, Arist.<i>Pol</i>.1312<sup>b</sup>37.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[que se puede dividir]], [[divisible]] de abstr. οὐδὲ διαιρετόν ἐστιν, ἐπεὶ πᾶν ἐστιν ὁμοῖον Parm.B 8.22, ψυχή Arist.<i>de An</i>.411<sup>b</sup>27, cf. Ph.1.209, σύνθετον εἰς ἅπερ (μέρη) καὶ δ. Aristox.<i>Harm</i>.75.16, cf. Numen.11.13, τριχῇ τὸ στερεὸν δ. lo sólido es divisible en tres</i> Ph.1.44, op. [[ἀδιαίρετος]]: πᾶν συνεχές Arist.<i>Ph</i>.231<sup>b</sup>16, <i>EN</i> 1106<sup>a</sup>26, τὴν δὲ ἀρχὴν ἐπ' ἄπειρον διαιρετήν Thphr.<i>Fr</i>.25<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ δ. [[la divisibilidad]] op. τὸ ἀδιαίρετον Arist.<i>APo</i>.92<sup>a</sup>23<br /><b class="num">•</b>mús. [[la divisibilidad]] τῆς ὕλης Aristid.Quint.111.26<br /><b class="num">•</b>[[divisible]], [[desmontable en piezas]] ποτάμια πλοῖα D.S.2.16, ναῦς D.S.2.17.<br /><b class="num">2</b> fig. [[que se puede definir o determinar]] νομίζειν τὰς προσπιπτούσας τύχας οὐ λόγῳ διαιρετάς Th.1.84.<br /><b class="num">III</b> adv. -ῶς<br /><b class="num">1</b> [[de manera indivisible]] Dam.<i>in Prm</i>.179, Gr.Thaum.<i>Fid.Cap</i>.p.146.18, Felix III <i>Ep.P</i>.p.20.30.<br /><b class="num">2</b> [[de forma diversa]] τὴν ἔλλαμψιν ... συναπτομένην δ. Gr.Naz.M.36.28A. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:23, 21 August 2017
English (LSJ)
ή, όν (ός, όν S.Tr.163),
A divided, separated, opp. σύνθετος, X.Cyr.4.3.20; δ. τυραννίδες, of extreme oligarchies and pure democracies, Arist.Pol.1312b37. b having divisions, ἀμφορεῖς Id.Ath.68.3. 2 divisible, Parm.8.22; πᾶν συνεχὲς δ. εἰς ἀεὶ διαιρετά Arist.Ph.231b16, cf.EN1106a26; opp. ἀδιαίρετος, Id.APo. 92a23; δ. ψυχή Id.de An.411b27; δ. πλοῖα which can be taken to pieces, D.S.2.16. Adv. -τῶς Dam.Pr.174. II divided, distributed, μοῖραν γῆς διαιρετὸν νέμειν S.l.c. III distinguishable, τύχας οὐ λόγῳ δ. not to be determined by argument, Th.1.84.
German (Pape)
[Seite 579] getrennt; Ggstz σύνθετος, Xen. Cyr. 4, 3, 20; vgl. Soph. Tt. 163; – trennbar, theilbar; Ggstz συνεχές, Arist.; πλοῖα, auseinander zu nehmen, D. Sic. 2, 16; – zu erklären, λόγῳ Thuc. 1, 84.
Greek (Liddell-Scott)
διαιρετός: -ή, -όν, διῃρημένος, κεχωρισμένος, ἀντίθ. τῷ σύνθετος, Ξεν. Κύρ. 4. 3, 20· δ. τυραννίδες, ἐπὶ ὀλιγαρχιῶν καὶ καθαρῶν δημοκρατιῶν, Ἀριστ. Πολ. 5. 10, 35. 2) διαιρέσιμος, ἀντίθ. τῷ συνεχής, ὁ αὐτ. Φυσ. 1. 2, 8, Ἀναλ. Ὑστ. 2. 6, 3, Ἠθ. Ν. 2. 6, 4· - δ. ναῦς, ἥτις δύναται νὰ διαλυθῇ εἰς τεμάχια, ὁ αὐτ. π. Ψυχ. 1. 5, 26. ΙΙ. διῃρημένος, διανενεμημένος, μοῖραν γῆς διαιρετὴν νέμειν Σοφ. Τρ. 163, ἔνθα ἴδε Δινδ. ΙΙΙ. εὐδιάκριτος, οὐ δ. λόγῳ, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ διακρίνῃ ἢ ὁρίσῃ διὰ τοῦ λόγου, Θουκ. 1. 84. - Ἐπιρρ. διαιρετῶς Γρηγ. Ναζ. 2, 28Α.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
I. divisé :
1 désuni, séparé;
2 distribué, réparti;
II. qu’on peut distinguer, càd fixer ou déterminer (par le langage).
Étymologie: adj. verb. de διαιρέω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
• Morfología: [-ός, -όν S.Tr.163]
I 1desunido, separado, descompuestoop. σύνθετος X.Cyr.4.3.20, ἀμφορεῖς δύο ... διαιρετοί dos ánforas separadas para las votaciones, Arist.Ath.68.3.
2 dividido, distribuido μοῖραν πατρῴας γῆς διαιρετόν S.l.c., διαιρεταὶ τυραννίδες tiranías repartidas ref. a la oligarquía pura y a la democracia extrema, Arist.Pol.1312b37.
II 1que se puede dividir, divisible de abstr. οὐδὲ διαιρετόν ἐστιν, ἐπεὶ πᾶν ἐστιν ὁμοῖον Parm.B 8.22, ψυχή Arist.de An.411b27, cf. Ph.1.209, σύνθετον εἰς ἅπερ (μέρη) καὶ δ. Aristox.Harm.75.16, cf. Numen.11.13, τριχῇ τὸ στερεὸν δ. lo sólido es divisible en tres Ph.1.44, op. ἀδιαίρετος: πᾶν συνεχές Arist.Ph.231b16, EN 1106a26, τὴν δὲ ἀρχὴν ἐπ' ἄπειρον διαιρετήν Thphr.Fr.25
•subst. τὸ δ. la divisibilidad op. τὸ ἀδιαίρετον Arist.APo.92a23
•mús. la divisibilidad τῆς ὕλης Aristid.Quint.111.26
•divisible, desmontable en piezas ποτάμια πλοῖα D.S.2.16, ναῦς D.S.2.17.
2 fig. que se puede definir o determinar νομίζειν τὰς προσπιπτούσας τύχας οὐ λόγῳ διαιρετάς Th.1.84.
III adv. -ῶς
1 de manera indivisible Dam.in Prm.179, Gr.Thaum.Fid.Cap.p.146.18, Felix III Ep.P.p.20.30.
2 de forma diversa τὴν ἔλλαμψιν ... συναπτομένην δ. Gr.Naz.M.36.28A.