εἰκαθεῖν: Difference between revisions
(6_5) |
(big3_13) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εἰκαθεῖν''': ἀπαρ. τοῦ ἐπεκταθένος ἀορ. εἴκαθον, ἐκ τοῦ ῥήμ. [[εἴκω]], ὑποχωρῶ, ὑπείχω, ([[διότι]] δὲν ὑπάρχει ἐνεστὼς εἰκάθω, πρβλ. Ἐλμσλ. ἐν Μηδ. 186, Ellendt Λεξ. Σοφ.· ἴδε τὰς λέξεις ἀμυναθεῖν, διωκαθεῖν, κτλ.)· ὑποτακτ. εἰκάθω Σοφ. Ο. Τ. 650, Φ. 1352· ἀπαρ. [[εἰκαθεῖν]] ὁ αὐτ. Ἠλ. 396, Ἀντ. 1096· μετοχ. εἰκαθὼν ὁ αὐτ. Τρ. 1177. - Πρβλ. παρ-, ὑπεικαθεῖν, καὶ ἴδε σημ. Jebb ἐν Σοφ. Ο. Τ. 650. | |lstext='''εἰκαθεῖν''': ἀπαρ. τοῦ ἐπεκταθένος ἀορ. εἴκαθον, ἐκ τοῦ ῥήμ. [[εἴκω]], ὑποχωρῶ, ὑπείχω, ([[διότι]] δὲν ὑπάρχει ἐνεστὼς εἰκάθω, πρβλ. Ἐλμσλ. ἐν Μηδ. 186, Ellendt Λεξ. Σοφ.· ἴδε τὰς λέξεις ἀμυναθεῖν, διωκαθεῖν, κτλ.)· ὑποτακτ. εἰκάθω Σοφ. Ο. Τ. 650, Φ. 1352· ἀπαρ. [[εἰκαθεῖν]] ὁ αὐτ. Ἠλ. 396, Ἀντ. 1096· μετοχ. εἰκαθὼν ὁ αὐτ. Τρ. 1177. - Πρβλ. παρ-, ὑπεικαθεῖν, καὶ ἴδε σημ. Jebb ἐν Σοφ. Ο. Τ. 650. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(εἰκᾰθεῖν)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [sólo aor. rad.-tem.; tard. poét. pres. 3<sup>a</sup> plu. εἰκαθέουσι Gr.Naz.M.37.1502]<br />[[ceder]], [[someterse]] ἀλλ' εἰκάθω δῆτ'; S.<i>Ph</i>.1352, τό τ' [[εἰκαθεῖν]] γὰρ δεινόν S.<i>Ant</i>.1096, cf. A.R.2.790, c. dat. τοῖς κρατοῦσι δ' [[εἰκαθεῖν]] ceder ante los poderosos</i> S.<i>El</i>.396, τί σοι θέλεις δῆτ' εἰκάθω; S.<i>OT</i> 651, οὔτε κεν ... πυρὶ εἰκάθοι ni siquiera ante el fuego cedería</i> A.R.3.849, cf. Nonn.<i>D</i>.1.219, Gr.Naz.l.c., c. ac. int. τάδ' [[εἰκαθεῖν]] ceder en eso</i> S.<i>OC</i> 1178, c. dat. y gen. βίῃ καὶ χερσὶν ὁ μὲν Κρόνῳ εἴκαθε τιμῆς, ἡ δὲ Ῥέῃ bajo la fuerza de sus brazos, el uno cedió en su autoridad ante Crono y la otra ante Rea</i> A.R.1.505. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
inf. of aor. εἴκαθον, from εἴκω
A yield; subj. εἰκάθω S.OT651 (lyr.), Ph.1352; inf. εἰκαθεῖν Id.El.396, Ant.1096; part. εἰκαθών Id.Tr.1177. Cf. παρ-, ὑπ-εικαθεῖν.
Greek (Liddell-Scott)
εἰκαθεῖν: ἀπαρ. τοῦ ἐπεκταθένος ἀορ. εἴκαθον, ἐκ τοῦ ῥήμ. εἴκω, ὑποχωρῶ, ὑπείχω, (διότι δὲν ὑπάρχει ἐνεστὼς εἰκάθω, πρβλ. Ἐλμσλ. ἐν Μηδ. 186, Ellendt Λεξ. Σοφ.· ἴδε τὰς λέξεις ἀμυναθεῖν, διωκαθεῖν, κτλ.)· ὑποτακτ. εἰκάθω Σοφ. Ο. Τ. 650, Φ. 1352· ἀπαρ. εἰκαθεῖν ὁ αὐτ. Ἠλ. 396, Ἀντ. 1096· μετοχ. εἰκαθὼν ὁ αὐτ. Τρ. 1177. - Πρβλ. παρ-, ὑπεικαθεῖν, καὶ ἴδε σημ. Jebb ἐν Σοφ. Ο. Τ. 650.
Spanish (DGE)
(εἰκᾰθεῖν)
• Morfología: [sólo aor. rad.-tem.; tard. poét. pres. 3a plu. εἰκαθέουσι Gr.Naz.M.37.1502]
ceder, someterse ἀλλ' εἰκάθω δῆτ'; S.Ph.1352, τό τ' εἰκαθεῖν γὰρ δεινόν S.Ant.1096, cf. A.R.2.790, c. dat. τοῖς κρατοῦσι δ' εἰκαθεῖν ceder ante los poderosos S.El.396, τί σοι θέλεις δῆτ' εἰκάθω; S.OT 651, οὔτε κεν ... πυρὶ εἰκάθοι ni siquiera ante el fuego cedería A.R.3.849, cf. Nonn.D.1.219, Gr.Naz.l.c., c. ac. int. τάδ' εἰκαθεῖν ceder en eso S.OC 1178, c. dat. y gen. βίῃ καὶ χερσὶν ὁ μὲν Κρόνῳ εἴκαθε τιμῆς, ἡ δὲ Ῥέῃ bajo la fuerza de sus brazos, el uno cedió en su autoridad ante Crono y la otra ante Rea A.R.1.505.