μονοκάλαμος: Difference between revisions
From LSJ
Ἐκ τῶν πόνων τοι τἀγάθ' αὔξεται βροτοῖς → Crescunt labore cuncta bona mortalibus → Das Gute wächst den Sterblichen aus ihrem Müh'n
(25) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=monokalamos | |Transliteration C=monokalamos | ||
|Beta Code=monoka/lamos | |Beta Code=monoka/lamos | ||
|Definition= | |Definition=μονοκάλαμον,<br><span class="bld">A</span> [[with a single stalk]] or [[stem]], [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 8.4.3, 8.9.2.<br><span class="bld">II</span> [[with a single reed]] or [[pipe]], Ath.4.184a. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0203.png Seite 203]] einhalmig, einstengelig, [[σῦριγξ]], Ath. IV, 184 a, im | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0203.png Seite 203]] einhalmig, einstengelig, [[σῦριγξ]], Ath. IV, 184 a, im <span class="ggns">Gegensatz</span> der [[πολυκάλαμος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μονοκάλαμος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει ένα μόνο καυλό ή [[στέλεχος]]<br /><b>2.</b> αυτός που σύγκειται από ένα μόνο [[καλάμι]] («τὴν μονοκάλαμον [[σύριγγα]] Ἕρμῆν | |mltxt=[[μονοκάλαμος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει ένα μόνο καυλό ή [[στέλεχος]]<br /><b>2.</b> αυτός που σύγκειται από ένα μόνο [[καλάμι]] («τὴν μονοκάλαμον [[σύριγγα]] Ἕρμῆν εὑρεῖν», <b>Αθήν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[κάλαμος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:52, 25 August 2023
English (LSJ)
μονοκάλαμον,
A with a single stalk or stem, Thphr. HP 8.4.3, 8.9.2.
II with a single reed or pipe, Ath.4.184a.
German (Pape)
[Seite 203] einhalmig, einstengelig, σῦριγξ, Ath. IV, 184 a, im Gegensatz der πολυκάλαμος.
Greek (Liddell-Scott)
μονοκάλᾰμος: -ον, ὁ ἀποτελούμενος ἐξ ἑνὸς καλάμου ἢ αὐλοῦ, Ἀθήν. 184Α.
Greek Monolingual
μονοκάλαμος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει ένα μόνο καυλό ή στέλεχος
2. αυτός που σύγκειται από ένα μόνο καλάμι («τὴν μονοκάλαμον σύριγγα Ἕρμῆν εὑρεῖν», Αθήν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + κάλαμος].
