ἀποδεικτός: Difference between revisions
From LSJ
ἀμβλύς εἰμι καὶ κατηρτυκὼς κακῶν → I'm jaded and with much experience of evils
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apodeiktos | |Transliteration C=apodeiktos | ||
|Beta Code=a)podeikto/s | |Beta Code=a)podeikto/s | ||
|Definition= | |Definition=ἀποδεικτή, ἀποδεικτόν,<br><span class="bld">A</span> [[demonstrable]] or to [[be demonstrated]], Arist.''AP''0.76b33, al.<br><span class="bld">2</span> [[demonstrated]], Id.''EN''1140b32. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[demostrable]], [[αἴτημα]] Arist.<i>APo</i>.76<sup>b</sup>33, cf. 90<sup>b</sup>10.<br /><b class="num">2</b> [[demostrado]] τὸ ἐπιστητὸν Arist.<i>EN</i> 1140<sup>b</sup>35. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀποδεικτός''': -ή, -όν, (Φιλόδημ. ἐν Vol. Herc. 1. 61D), ὁ δυνάμενος νὰ ἀποδειχθῇ, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Ὕστ. 1. 10., 7, καὶ ἀλλ. 2) ἀποδεικνυόμενος, ὁ αὐτ. Ἠθ. Ν. 6. 6, 1, κτλ. Περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε Λοβ. Παραλειπ. 498. | |lstext='''ἀποδεικτός''': -ή, -όν, (Φιλόδημ. ἐν Vol. Herc. 1. 61D), ὁ δυνάμενος νὰ ἀποδειχθῇ, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Ὕστ. 1. 10., 7, καὶ ἀλλ. 2) ἀποδεικνυόμενος, ὁ αὐτ. Ἠθ. Ν. 6. 6, 1, κτλ. Περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε Λοβ. Παραλειπ. 498. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀποδεικτός:''' доказуемый, тж. доказанный или подлежащий доказательству Arst. | |elrutext='''ἀποδεικτός:''' доказуемый, тж. доказанный или подлежащий доказательству Arst. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>[[bewiesen]], [[erweislich]]</i>, Arist. <i>an. post</i>. 1.10. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:57, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀποδεικτή, ἀποδεικτόν,
A demonstrable or to be demonstrated, Arist.AP0.76b33, al.
2 demonstrated, Id.EN1140b32.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 demostrable, αἴτημα Arist.APo.76b33, cf. 90b10.
2 demostrado τὸ ἐπιστητὸν Arist.EN 1140b35.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποδεικτός: -ή, -όν, (Φιλόδημ. ἐν Vol. Herc. 1. 61D), ὁ δυνάμενος νὰ ἀποδειχθῇ, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Ὕστ. 1. 10., 7, καὶ ἀλλ. 2) ἀποδεικνυόμενος, ὁ αὐτ. Ἠθ. Ν. 6. 6, 1, κτλ. Περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε Λοβ. Παραλειπ. 498.
Russian (Dvoretsky)
ἀποδεικτός: доказуемый, тж. доказанный или подлежащий доказательству Arst.
German (Pape)
bewiesen, erweislich, Arist. an. post. 1.10.
