ἐκκλητικός: Difference between revisions
From LSJ
Aeschylus, fr. 317
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ekklitikos | |Transliteration C=ekklitikos | ||
|Beta Code=e)kklhtiko/s | |Beta Code=e)kklhtiko/s | ||
|Definition=ή, όν | |Definition=ἐκκλητική, ἐκκλητικόν, [[provocative]], [[stimulative]], ὀρέξεως Dsc.2.151. Adv. [[ἐκκλητικῶς]] Suid. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> de concr. [[estimulante]] c. gen. obj. ὀρέξεως dicho de la cebolla, Dsc.2.151<br /><b class="num">•</b>de abstr. [[que incita a]], [[que favorece]], [[que estimula]] ἡ παννυχὶς ... μέθης ἐκκλητική Clem.Al.<i>Paed</i>.2.4.40, τὸν ἐπιγάστριον βίον, οὗ πλοῦτός ἐστιν ἐ. Clem.Al.<i>Paed</i>.2.1.14.<br /><b class="num">2</b> adv. -ῶς [[mediante recurso o apelación]] Sud. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐκκλητικός''': -ή, -όν, ὁ προκαλῶν, [[προκλητικός]], τινος Κλήμ. Ἀλ. 173. ― Ἐπίρρ. -κῶς Σουΐδ. | |lstext='''ἐκκλητικός''': -ή, -όν, ὁ προκαλῶν, [[προκλητικός]], τινος Κλήμ. Ἀλ. 173. ― Ἐπίρρ. -κῶς Σουΐδ. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐκκλητικός]], -ή, -όν (Α)<br />[[προκλητικός]], [[ερεθιστικός]]. | |mltxt=[[ἐκκλητικός]], -ή, -όν (Α)<br />[[προκλητικός]], [[ερεθιστικός]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:20, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐκκλητική, ἐκκλητικόν, provocative, stimulative, ὀρέξεως Dsc.2.151. Adv. ἐκκλητικῶς Suid.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 de concr. estimulante c. gen. obj. ὀρέξεως dicho de la cebolla, Dsc.2.151
•de abstr. que incita a, que favorece, que estimula ἡ παννυχὶς ... μέθης ἐκκλητική Clem.Al.Paed.2.4.40, τὸν ἐπιγάστριον βίον, οὗ πλοῦτός ἐστιν ἐ. Clem.Al.Paed.2.1.14.
2 adv. -ῶς mediante recurso o apelación Sud.
German (Pape)
[Seite 763] ή, όν, herausrufend, reizend, erregend, τινός, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκκλητικός: -ή, -όν, ὁ προκαλῶν, προκλητικός, τινος Κλήμ. Ἀλ. 173. ― Ἐπίρρ. -κῶς Σουΐδ.
Greek Monolingual
ἐκκλητικός, -ή, -όν (Α)
προκλητικός, ερεθιστικός.
