ἀσυνύπαρκτος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=asynyparktos | |Transliteration C=asynyparktos | ||
|Beta Code=a)sunu/parktos | |Beta Code=a)sunu/parktos | ||
|Definition= | |Definition=ἀσυνύπαρκτον, [[incapable of coexisting]], A.D.''Conj.''221.8, Alex.Aphr.''Quaest.''97.28, S.E.''P.''2.202, Simp.''in Cat.''381.13. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0381.png Seite 381]] nicht zusammen, neben einander bestehend, Sext. Emp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0381.png Seite 381]] nicht zusammen, neben einander bestehend, Sext. Emp. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀσυνύπαρκτος:''' [[не сосуществующий]], [[несовместимый]] (ἀξιώματα Sext.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀσυνύπαρκτος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν μπορεί να συνυπάρξει με κάποιον άλλον. | |mltxt=[[ἀσυνύπαρκτος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν μπορεί να συνυπάρξει με κάποιον άλλον. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:12, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀσυνύπαρκτον, incapable of coexisting, A.D.Conj.221.8, Alex.Aphr.Quaest.97.28, S.E.P.2.202, Simp.in Cat.381.13.
Spanish (DGE)
-ον
que no puede coexistir τὰ ἐναντία Alex.Aphr.Quaest.97.28, Iambl.in Nic.p.74, ἀξιώματα S.E.P.2.202, τὰ μέρη S.E.M.8.81, ἀ. ἡ δικαιοσύνη τῇ ἀδικίᾳ Didym.Gen.20.26, ἡ κατάφασις τῇ ἀποφάσει ἀ. Simp.in Cat.381.13, τὸ ... διαζευκτικὸν δηλοῦν τὸ ἀσυνύπαρκτον la conjunción disyuntiva que muestra la incompatibilidad de dos frases, A.D.Coni.221.8.
German (Pape)
[Seite 381] nicht zusammen, neben einander bestehend, Sext. Emp.
Russian (Dvoretsky)
ἀσυνύπαρκτος: не сосуществующий, несовместимый (ἀξιώματα Sext.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀσυνύπαρκτος: -ον, ὁ μὴ συνυπάρχων, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 2. 202.
Greek Monolingual
ἀσυνύπαρκτος, -ον (Α)
αυτός που δεν μπορεί να συνυπάρξει με κάποιον άλλον.
