Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

apostata: Difference between revisions

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24
(3_1)
(CSV import)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=apostata apostatae N M :: apostate; bad/wicked man
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ăpostăta</b>: ae, m., = [[ἀποστάτης]],<br /><b>I</b> an [[apostate]] (eccl. Lat.).<br /><b>I</b> Lit., Tert. adv. Marc. 5, 11; Sedul. 5, 138; Cod. Th. 16, 7, 1. —<br /><b>II</b> In gen., a [[bad]], [[wicked]] [[man]]: qui dicit regi, [[apostata]], Vulg. Job. 34, 18: [[homo]] [[apostata]], vir [[inutilis]] etc., ib. Prov. 6, 12.
|lshtext=<b>ăpostăta</b>: ae, m., = [[ἀποστάτης]],<br /><b>I</b> an [[apostate]] (eccl. Lat.).<br /><b>I</b> Lit., Tert. adv. Marc. 5, 11; Sedul. 5, 138; Cod. Th. 16, 7, 1. —<br /><b>II</b> In gen., a [[bad]], [[wicked]] [[man]]: qui dicit regi, [[apostata]], Vulg. Job. 34, 18: [[homo]] [[apostata]], vir [[inutilis]] etc., ib. Prov. 6, 12.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=apostata, ae, m. ([[ἀποστάτης]]), der Abtrünnige vom Glauben, der Apostat, Tertull. de pudic. 9 u.a. Eccl.
|georg=apostata, ae, m. ([[ἀποστάτης]]), der Abtrünnige vom Glauben, der Apostat, Tertull. de pudic. 9 u.a. Eccl.
}}
{{LaZh
|lnztxt=&#42;apostata, ae. m. :: [[背敎者]]
}}
}}

Latest revision as of 16:10, 12 June 2024

Latin > English

apostata apostatae N M :: apostate; bad/wicked man

Latin > English (Lewis & Short)

ăpostăta: ae, m., = ἀποστάτης,
I an apostate (eccl. Lat.).
I Lit., Tert. adv. Marc. 5, 11; Sedul. 5, 138; Cod. Th. 16, 7, 1. —
II In gen., a bad, wicked man: qui dicit regi, apostata, Vulg. Job. 34, 18: homo apostata, vir inutilis etc., ib. Prov. 6, 12.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ăpostăta, æ, m. (ἀποστάτης), apostat : Cod. Th. 16, 7, 7 ; Eccl.

Latin > German (Georges)

apostata, ae, m. (ἀποστάτης), der Abtrünnige vom Glauben, der Apostat, Tertull. de pudic. 9 u.a. Eccl.

Latin > Chinese

*apostata, ae. m. :: 背敎者