κλεεννός

English (LSJ)

ά, όν, Lyr. (Aeol.) form of κλεινός,

   A famous, Simon.120, Pi.P.4.280 (Sup.), 5.20, Scol.5.

German (Pape)

[Seite 1447] dor. = κλεινός.

English (Slater)

κλεεννός, κλεινός (κλεεννᾶς, -αῖς: κλεινός; -ά, -ᾶς, -ᾷ. -άν, -αί, -ᾶν, -αῖς（ιν): κλεινότερον: κλεεννότατον.)
   1 renowned of pers., κλεινὸς οἰκιστὴρ Hieron (P. 1.31) of places, κλεινὰν Ἀκράγαντα (O. 3.2) τᾶν κλεινᾶν Συρακοσσᾶν (O. 6.6) κλεινᾷ τ' ἐν Ἰσθμῷ (O. 7.81) κλεινᾶς ἐξ Ὀπόεντος (O. 9.14) καὶ τὸ κλεεννότατον μέγαρον Βάττου (P. 4.280) κλεεννᾶς παρὰ Πυθιάδος (P. 5.20) Πίνδου κλεενναῖς ἐν πτυχαῖς (P. 9.15) κλεινᾶν Συρακοσσᾶν (N. 1.2) κλεινὸς Αἰακοῦ λόγος, κλεινὰ δὲ καὶ ναυσικλυτὸς Αἴγινα (I. 9.1) κλειναὶ Ἀθᾶναι fr. 76. 2. [πόλιν κλεινὰν (κείναν v. l.) (P. 1.61) ] of songs, victories, κλειναῖς ἀοιδαῖς (P. 3.114) ἀρεταῖς κλειναῖσιν (P. 8.23) κλειναῖς λτ;τγτ; Ἐρεχθειδᾶν χαρίτεσσιν ἀραρὼς (I. 2.19) κλεινότερον γάμον (P. 9.112) c. dat., καλλίσταν πόλιν ἀμφέπει κλεινάν τ' ἀέθλοις (P. 9.70)

Greek Monolingual

κλεεννός, -ά, -όν (Α) κλέος
(αιολ. λυρ. τ.) βλ. κλεινός.

Greek Monotonic

κλεεννός: ή κλεεινός, -ή, -όν, λυρ. τύπος του κλεινός, σε Πίνδ.