ἄστηνος

English (LSJ)

ον,    A miserable, BCH29.410 (Rhenea, ii B. C.): heterocl. pl. ἀστῆνες Hsch.; expld. παρὰ τὸ μὴ στάσιν μηδ' οἴκησιν ἔχειν in EM 159.11, cf. Suid.

German (Pape)

[Seite 376] = δύστηνος, unglücklich, VLL.

Spanish (DGE)

-ον

• Morfología: [heterócl. plu. ἀστῆνες Hsch.]
miserable, desgraciado de pers. πάσχομεν ἄστηνοι· τὰ μὲν οἴκοθε πάντα δέδασται Call.Fr.275, cf. GVI 633.8 (Renea II a.C.), Hsch., EM 159.11G., Sud.

• Etimología: Forma tardía rehecha a partir de δύστηνος c. el mismo tema *στᾱνον y ἀ- priv.

Frisk Etymological English

Grammatical information: adj.
Meaning: miserable (Call.). παρὰ τὸ μη στάσιν μηδ' οἴκησιν ἔχειν EM 159, 11.
Other forms: Remarkable ἀστῆνες· ταλαίπωροι, δυστυχεῖς H.
Derivatives: Denom ἀστηνεῖ ἀδυνατεῖ H.
Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]
Etymology: The gloss of EM is clearly a guess. α privativum and the second member of δύστηνος (s. v.)?

Frisk Etymology German

ἄστηνος: {ástēnos}
Forms: Der "athemat." Plural ἀστῆνες· ταλαίπωροι, δυστυχεῖς H. ist wahrscheinlich verderbt.
Meaning: elend, unglücklich (Rhenea II^a).
Derivative: Denominativ ἀστηνεῖ· ἀδυνατεῖ H.
Etymology : Nach EM 159, 11 παρὰ τὸ μὴ στάσιν μηδ’ οἴκησιν ἔχειν. Von α privativum und demselben Hinterglied wie in δύστηνος, s. d.
Page 1,170