κατεκλύω: Difference between revisions
From LSJ
Ζωῆς πονηρᾶς θάνατος αἱρετώτερος → Satius mori quam calamitose vivere → Dem schlechten Leben vorzuziehen ist der Tod
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1394.png Seite 1394]] (s. λύω), auflösen, schwächen, Ἀντίοχον Pol. 5, 63, 2. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1394.png Seite 1394]] (s. λύω), auflösen, schwächen, Ἀντίοχον Pol. 5, 63, 2. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κατεκλύω:''' [[ослаблять]], [[подрывать]] (мощь) (Ἀντίοχον Polyb.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κατεκλύω]] (Α)<br />[[εξασθενίζω]] κάποιον, [[καταστρέφω]] κάποιον εντελώς («διαπρεσβευόμενοι κατεκλύειν τὸν Ἀντίοχον», <b>Πολ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> <i>ἐκ</i>-<i>λύω</i> «[[διαλύω]]»]. | |mltxt=[[κατεκλύω]] (Α)<br />[[εξασθενίζω]] κάποιον, [[καταστρέφω]] κάποιον εντελώς («διαπρεσβευόμενοι κατεκλύειν τὸν Ἀντίοχον», <b>Πολ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> <i>ἐκ</i>-<i>λύω</i> «[[διαλύω]]»]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:40, 3 October 2022
English (LSJ)
cause to relax in one's effort, τὸν Ἀντίοχον Plb.5.63.2.
German (Pape)
[Seite 1394] (s. λύω), auflösen, schwächen, Ἀντίοχον Pol. 5, 63, 2.
Russian (Dvoretsky)
κατεκλύω: ослаблять, подрывать (мощь) (Ἀντίοχον Polyb.).
Greek (Liddell-Scott)
κατεκλύω: ἐντελῶς ἐκκλύω τινά, καταστρέφω, τὸν Ἀντίοχον Πολύβ. 5. 63. 2.
Greek Monolingual
κατεκλύω (Α)
εξασθενίζω κάποιον, καταστρέφω κάποιον εντελώς («διαπρεσβευόμενοι κατεκλύειν τὸν Ἀντίοχον», Πολ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + ἐκ-λύω «διαλύω»].
