ἀπολιόρκητος: Difference between revisions
From LSJ
Menander, Monostichoi, 483
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />inexpugnable, imprenable par un siège.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[πολιορκέω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[inexpugnable]], [[imprenable par un siège]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[πολιορκέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 19:00, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, impregnable, Str.12.3.31, Plu.2.1057e.
Spanish (DGE)
-ον
inexpugnable πέτρα Str.12.3.31, fig. ὁ τῶν Στωικῶν σοφός Plu.2.1057e, κακίᾳ ... ἀ. Moschio Hyp.9 (p.496).
German (Pape)
[Seite 312] nicht zu belagern, nicht zu erobern, Strab.; nicht belagert, Plut. de Stoic. absurd. 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inexpugnable, imprenable par un siège.
Étymologie: ἀ, πολιορκέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀπολιόρκητος: досл. недоступный для осаждающих, перен. неприступный (ὁ τῶν Στωϊκῶν σοφός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀπολιόρκητος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις να πολιορκήσῃ, Στράβ. 556, Πλούτ. 2. 1057Ε.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀπολιόρκητος, -ον)
αυτός που δεν μπορεί να πολιορκηθεί, ο απόρθητος
νεοελλ.
αυτός που δεν πολιορκήθηκε.