κρατητής

English (LSJ)

κρατητοῦ, ὁ, one who holds or possesses, ἱερῶν Procl.Par.Ptol.228.

Greek Monolingual

κρατητής, -oῡ, ὁ (Α) κρατώ
αυτός που κρατά κάτι, που βαστάζει ή κατέχει κάτι.

German (Pape)

ὁ, der Etwas festhält, τινός, Sp.