εὐήνεμος: Difference between revisions
οὖς ἀκούει καὶ ὀφθαλμὸς ὁρᾷ κυρίου ἔργα καὶ ἀμφότερα → the hearing ear and the seeing eye; the Lord has made both of them
(13_3) |
(6_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1067.png Seite 1067]] mit gutem Winde, πόντου [[χεῦμα]], das von gutem Winde leicht bewegte Meer, Eur. Dan. 10; [[λιμήν]], vor Winden geschützt, Andr. 750; [[χώρα]], Luc. Abd. 27. Vgl. [[εὐάνεμος]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1067.png Seite 1067]] mit gutem Winde, πόντου [[χεῦμα]], das von gutem Winde leicht bewegte Meer, Eur. Dan. 10; [[λιμήν]], vor Winden geschützt, Andr. 750; [[χώρα]], Luc. Abd. 27. Vgl. [[εὐάνεμος]]. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὐήνεμος''': Δωρ. [[εὐάνεμος]] ᾱ, πλὴν ἐν Ἀνθ. Π. 9. 555, ον· ὁ ἔχων [[καλῶς]] ὡς πρὸς τοὺς ἀνέμους· δηλ. Ι. [[εὐδιεινός]], [[καλός]], ἀχείμαστος, πόντου χεῦμ’ [[ἰδεῖν]] εὐήνεμον Εὐρ. Ἀποσπ. 318· τυῖδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεθα πὰρ Διὸς Θεόκρ. 28. 5 - ἐπίθετ. τοῦ Διὸς ἐν Σπάρτῃ, Παυσ. 3. 13, 8. 2) μὴ προσβαλλόμενος ὑπὸ ἀνέμων, [[λιμήν]] Εὐρ. Ἀνδρ. 749· [[χώρα]] Λουκ. Ἀποκηρ. 27. ΙΙ. ἐκτεθειμένος εἰς τὸν ἄνεμον, [[καλῶς]] διαπνεόμενος, ὡς πῦρ ἐν εὐανέμοις βάσσαις (πρβλ. [[εὔπνοος]] ΙΙ) Σοφ. Αἴ. 197· καὶ οὕτω πιθαν, εὐαν. λίμνας ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 341. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:25, 5 August 2017
English (LSJ)
Dor. εὐάν- [ᾱ, exc. in AP9.555 (Crin.) ], ον,
A well as to the winds, i.e., I serene, calm, πόντου χεῦμα E.Fr.316; πλόος εὐ. a fair voyage, Theoc.28.5. b epith. of Zeus at Sparta, Paus.3.13.8. 2 sheltered from the wind, λιμένες E.Andr.749 (and perh. also λίμνα S.Fr.371 (lyr.)); χώρα Luc.Abd.27. II open to the wind, [ὡς πῦρ] ἐν εὐανέμοις βάσσαις (cf. εὔπνοος 11) S.Aj.197 (lyr.), cf. Orib.9.20.1.
German (Pape)
[Seite 1067] mit gutem Winde, πόντου χεῦμα, das von gutem Winde leicht bewegte Meer, Eur. Dan. 10; λιμήν, vor Winden geschützt, Andr. 750; χώρα, Luc. Abd. 27. Vgl. εὐάνεμος.
Greek (Liddell-Scott)
εὐήνεμος: Δωρ. εὐάνεμος ᾱ, πλὴν ἐν Ἀνθ. Π. 9. 555, ον· ὁ ἔχων καλῶς ὡς πρὸς τοὺς ἀνέμους· δηλ. Ι. εὐδιεινός, καλός, ἀχείμαστος, πόντου χεῦμ’ ἰδεῖν εὐήνεμον Εὐρ. Ἀποσπ. 318· τυῖδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεθα πὰρ Διὸς Θεόκρ. 28. 5 - ἐπίθετ. τοῦ Διὸς ἐν Σπάρτῃ, Παυσ. 3. 13, 8. 2) μὴ προσβαλλόμενος ὑπὸ ἀνέμων, λιμήν Εὐρ. Ἀνδρ. 749· χώρα Λουκ. Ἀποκηρ. 27. ΙΙ. ἐκτεθειμένος εἰς τὸν ἄνεμον, καλῶς διαπνεόμενος, ὡς πῦρ ἐν εὐανέμοις βάσσαις (πρβλ. εὔπνοος ΙΙ) Σοφ. Αἴ. 197· καὶ οὕτω πιθαν, εὐαν. λίμνας ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 341.
