παυστέον: Difference between revisions
From LSJ
(6_20) |
(5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''παυστέον''': ῥημ. ἐπίθετ. τοῦ [[παύω]], δεῖ παύειν ..., Πλάτ. Πολ. 391 Ε, Γοργ. 523 D, κτλ. ΙΙ. ἐκ τοῦ παύομαι, δεῖ παύεσθαι, Πλούτ. 2. 6C. | |lstext='''παυστέον''': ῥημ. ἐπίθετ. τοῦ [[παύω]], δεῖ παύειν ..., Πλάτ. Πολ. 391 Ε, Γοργ. 523 D, κτλ. ΙΙ. ἐκ τοῦ παύομαι, δεῖ παύεσθαι, Πλούτ. 2. 6C. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''παυστέον:''' ρημ. επίθ. του [[παύω]], αυτός που πρέπει να σταματήσει, σε Πλάτ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:00, 31 December 2018
English (LSJ)
(παύω)
A one must stop, put an end to, Pl.R.391e, Grg. 523d, etc. II (παύομαι) one must cease, Plu.2.6c : c. gen., τῆς ὁρμῆς Dexipp. Hist.26.10 J.
Greek (Liddell-Scott)
παυστέον: ῥημ. ἐπίθετ. τοῦ παύω, δεῖ παύειν ..., Πλάτ. Πολ. 391 Ε, Γοργ. 523 D, κτλ. ΙΙ. ἐκ τοῦ παύομαι, δεῖ παύεσθαι, Πλούτ. 2. 6C.
Greek Monotonic
παυστέον: ρημ. επίθ. του παύω, αυτός που πρέπει να σταματήσει, σε Πλάτ.
