παυστέον

Σοφῷ παρ' ἀνδρὶ (Σοφοῦ παρ' ἀνδρὸς) πρῶτος εὑρέθη λόγος → Apud sapientem inventa est ratio primitus → Bei einem weisen Mann fand man zuerst Vernunft

Menander, Monostichoi, 487

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: παυστέον	Medium diacritics: παυστέον	Low diacritics: παυστέον	Capitals: ΠΑΥΣΤΕΟΝ
Transliteration A: paustéon	Transliteration B: pausteon	Transliteration C: pafsteon	Beta Code: pauste/on

English (LSJ)

(παύω)
A one must stop, put an end to, Pl.R. 391e, Grg. 523d, etc.
II (παύομαι) one must cease, Plu.2.6c: c. gen., τῆς ὁρμῆς Dexipp. Hist.26.10 J.

παυστέον: ῥημ. ἐπίθετ. τοῦ παύω, δεῖ παύειν ..., Πλάτ. Πολ. 391 Ε, Γοργ. 523 D, κτλ. ΙΙ. ἐκ τοῦ παύομαι, δεῖ παύεσθαι, Πλούτ. 2. 6C.

παυστέον: ρημ. επίθ. του παύω, αυτός που πρέπει να σταματήσει, σε Πλάτ.

παυστέον, adj. verb. van παύω of παύομαι, het of er moet gestopt worden.

man muß aufhören machen, Plat. Gorg. 523d, man muß aufhören, Plut. ed.lib. 9.