πιστευτέον: Difference between revisions
From LSJ
τὴν πολιὴν καλέω Νέμεσιν πόθου, ὅττι δικάζει ἔννομα ταῖς σοβαραῖς θᾶσσον ἐπερχομένη → I call gray hairs the Nemesis of love, because they judge justly, coming sooner to the proud
(6_20) |
(nl) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πιστευτέον''': ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ [[πιστεύω]], δεῖ πιστεύειν, Πλάτ. Τίμ. 20Β, 40Ε, Στράβ. 702. | |lstext='''πιστευτέον''': ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ [[πιστεύω]], δεῖ πιστεύειν, Πλάτ. Τίμ. 20Β, 40Ε, Στράβ. 702. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πιστευτέον, adj. verb. van πιστεύω, er moet vertrouwd worden:. οὐκέτι πιστευτέα τῶν νῦν οὐδενί men moet niemand van de mensen van tegenwoordig meer vertrouwen Luc. 25.48. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:04, 31 December 2018
English (LSJ)
A one must trust, Pl.Ti.20b, 40e, Arist.GA760b31, Str.15.1.34. II one must believe, Plb.12.11.3, Str.1.3.1 ; τῷ θρυλουμένῳ Longin.44.2 ; εἰ τοῦτο π. κατ' ἐκείνου Aristid.Or.20(21).9 : in pl. -ευτέα, οὐκέτι π. τῶν νῦν οὐδενί Luc.Tim.48.
Greek (Liddell-Scott)
πιστευτέον: ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ πιστεύω, δεῖ πιστεύειν, Πλάτ. Τίμ. 20Β, 40Ε, Στράβ. 702.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πιστευτέον, adj. verb. van πιστεύω, er moet vertrouwd worden:. οὐκέτι πιστευτέα τῶν νῦν οὐδενί men moet niemand van de mensen van tegenwoordig meer vertrouwen Luc. 25.48.
