ἀμφιπένομαι: Difference between revisions
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
(6_6) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀμφιπένομαι''': Ἐπ. ἀποθ. ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστῶτα καὶ παρατ., [[πένομαι]] [[ἀμφί]] τινα, εἶμαι ἐνησχολημένος [[περί]] τινα, [[λαμβάνω]] τὴν φροντίδα τινός· μετ’ αἰτ. προσ., οἵ μευ πατέρ’ ἀμφεπένοντο Ὀδ. Ο. 467· ἰδίως ἐπὶ τῶν θεραπευόντων ἢ τῶν περιποιουμένων τραυματίαν, Ἰλ. Δ. 220, Π. 28, Ὀδ. Τ. 455. - Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπὶ καλῆς σημασίας, [[ἀλλά]], β) τὸν οὐ κύνες ἀμφεπένοντο, δὲν τὸν κατέφαγον οἱ σκύλοι, Ἰλ. Ψ. 184, πρβλ. Φ. 203. 2) μ. αἰτ. πράγμ., δῶρα... ἀμφ. Τ. 278. | |lstext='''ἀμφιπένομαι''': Ἐπ. ἀποθ. ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστῶτα καὶ παρατ., [[πένομαι]] [[ἀμφί]] τινα, εἶμαι ἐνησχολημένος [[περί]] τινα, [[λαμβάνω]] τὴν φροντίδα τινός· μετ’ αἰτ. προσ., οἵ μευ πατέρ’ ἀμφεπένοντο Ὀδ. Ο. 467· ἰδίως ἐπὶ τῶν θεραπευόντων ἢ τῶν περιποιουμένων τραυματίαν, Ἰλ. Δ. 220, Π. 28, Ὀδ. Τ. 455. - Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπὶ καλῆς σημασίας, [[ἀλλά]], β) τὸν οὐ κύνες ἀμφεπένοντο, δὲν τὸν κατέφαγον οἱ σκύλοι, Ἰλ. Ψ. 184, πρβλ. Φ. 203. 2) μ. αἰτ. πράγμ., δῶρα... ἀμφ. Τ. 278. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>impf.</i> ἀμφεπενόμην;<br />prendre soin de, acc. ; <i>en mauv. part</i> s’acharner après.<br />'''Étymologie:''' [[ἀμφί]], [[πένομαι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:27, 9 August 2017
English (LSJ)
Ep. only pres. and impf.,
A = πένομαι ἀμφί τινα, to be busied about, take charge of, c. acc. pers., οἵ μευ πατέρ' ἀμφεπένοντο Od.15.467; of people tending a wounded man, Il.4.220, 16.28, Od. 19.455: c. acc. rei, δῶρα Il.19.278; τάφον, στόλον, δόρπον, A.R. 2.925, 1199, 4.883; ταῦρον Id.3.271. b τὸν οὐ κύνες ἀμφεπένοντο dogs made not a meal of him, Il.23.184, cf. 21.203; λέων . . ὅν τ' ἐν ὄρεσσιν ἀνέρες ἀμφιπένονται hem in, A.R.2.27.
German (Pape)
[Seite 141] um etwas beschäftigt sein, Hom. z. B. πατέρ' ἀμφεπένοντο Od. 15, 467, τοὺς ἰητροὶ ἀμφιπένονται Il. 16, 28, δῶρα 19, 278; im schlimmen Sinne, über einen herfallen, κύνες 23, 184, ἰχθύες 21, 203; – auch sp. D., wie Ap. Rh. 2, 27.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφιπένομαι: Ἐπ. ἀποθ. ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστῶτα καὶ παρατ., πένομαι ἀμφί τινα, εἶμαι ἐνησχολημένος περί τινα, λαμβάνω τὴν φροντίδα τινός· μετ’ αἰτ. προσ., οἵ μευ πατέρ’ ἀμφεπένοντο Ὀδ. Ο. 467· ἰδίως ἐπὶ τῶν θεραπευόντων ἢ τῶν περιποιουμένων τραυματίαν, Ἰλ. Δ. 220, Π. 28, Ὀδ. Τ. 455. - Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπὶ καλῆς σημασίας, ἀλλά, β) τὸν οὐ κύνες ἀμφεπένοντο, δὲν τὸν κατέφαγον οἱ σκύλοι, Ἰλ. Ψ. 184, πρβλ. Φ. 203. 2) μ. αἰτ. πράγμ., δῶρα... ἀμφ. Τ. 278.
French (Bailly abrégé)
impf. ἀμφεπενόμην;
prendre soin de, acc. ; en mauv. part s’acharner après.
Étymologie: ἀμφί, πένομαι.
