μονώτης: Difference between revisions
From LSJ
(6_19) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μονώτης''': -ου, μεμονωμένος, [[μονήρης]], Ἀριστ. Ἠθικ. Ν. 1. 8, 16., 9. 9, 3· [[βίος]] μ., [[μονήρης]] [[βίος]], [[αὐτόθι]] 1. 7, 6· - θηλ., μονῶτις φωνὴ ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 40, 30. | |lstext='''μονώτης''': -ου, μεμονωμένος, [[μονήρης]], Ἀριστ. Ἠθικ. Ν. 1. 8, 16., 9. 9, 3· [[βίος]] μ., [[μονήρης]] [[βίος]], [[αὐτόθι]] 1. 7, 6· - θηλ., μονῶτις φωνὴ ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 40, 30. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />qui vit seul, solitaire.<br />'''Étymologie:''' [[μονόω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:38, 9 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ,
A solitary, Arist.EN1099b4, 1170a5, Fr.668; βίος μ. a solitary life, Id.EN1097b9, Max.Tyr.21.7: fem. μον-ῶτις, φωνή Arist.HA625b9.
German (Pape)
[Seite 206] ὁ, der ganz allein steht, vereinsamt; Arist. Eth. 1, 7, 6, vgl. 8, 16; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
μονώτης: -ου, μεμονωμένος, μονήρης, Ἀριστ. Ἠθικ. Ν. 1. 8, 16., 9. 9, 3· βίος μ., μονήρης βίος, αὐτόθι 1. 7, 6· - θηλ., μονῶτις φωνὴ ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 40, 30.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui vit seul, solitaire.
Étymologie: μονόω.
