ἀκροκώλιον: Difference between revisions
(6_21) |
(big3_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκροκώλιον''': τό, [[μάλιστα]] κατὰ πληθ. = τὰ [[ἄκρα]] τοῦ σώματος, ἰδίως ἐπὶ ζῴων, τὸ [[ῥύγχος]], τὰ ὦτα, οἱ πόδες, Λατ. trunculi, Φερεκρ. ἐν «Μεταλλεῦσιν» 1. 14, Τηλεκλείδ. Ἄδηλ. 13, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 109, Ἄρχιππ. ἐν «Ἡρακλεῖ γαμοῦντι» 2, Ἀριστ. Προβλ. 23, 40. 1, κτλ. Τὸ ἑνικὸν παρ’ Ἀντιφάν. ἐν «Κορινθίᾳ» 1, Ἄλεξ. ἐν «Κυβευταῖς» 1, Εὔβουλ. ἐν «Ἀμαλθείᾳ» Ι. 9. | |lstext='''ἀκροκώλιον''': τό, [[μάλιστα]] κατὰ πληθ. = τὰ [[ἄκρα]] τοῦ σώματος, ἰδίως ἐπὶ ζῴων, τὸ [[ῥύγχος]], τὰ ὦτα, οἱ πόδες, Λατ. trunculi, Φερεκρ. ἐν «Μεταλλεῦσιν» 1. 14, Τηλεκλείδ. Ἄδηλ. 13, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 109, Ἄρχιππ. ἐν «Ἡρακλεῖ γαμοῦντι» 2, Ἀριστ. Προβλ. 23, 40. 1, κτλ. Τὸ ἑνικὸν παρ’ Ἀντιφάν. ἐν «Κορινθίᾳ» 1, Ἄλεξ. ἐν «Κυβευταῖς» 1, Εὔβουλ. ἐν «Ἀμαλθείᾳ» Ι. 9. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ου, τό<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[ἀκρόκωλον]] Veg.<i>Mul</i>.2.47.1<br />[[extremidad]], [[miembro]]del cuerpo de los animales (incluidos morro y orejas), Hp.<i>Vict</i>.3.75, Telecl.48, Ar.<i>Fr</i>.4, Archipp.10, Arist.<i>Pr</i>.935<sup>b</sup>38, Antiph.124.1, <i>Didyma</i> 482.4 (III a.C.), <i>IEphesos</i> 1263, Alex.123, Cael.Aur.<i>CP</i> 1.11.94, Veg.l.c. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:10, 21 August 2017
English (LSJ)
τό, mostly pl.,
A extremities of body, esp. of animals, snout, ears, trotters, Hp.Vict.3.75, Pherecr.108.14, Telecl.48, Ar.Fr. 4, Archipp.11, Arist.Pr.935b38, etc.: sg., Antiph.126, Alex.118, Eub.7.
German (Pape)
[Seite 83] τό, besonders im plur. die äußersten Gliedmaßen, oft bei Athen., s. III c. 49 Beisp. der com.; bes. der Rüssel, die Ohren, Füße der Schweine (dah. ὕειον) als Speise bereitet, trunculi, Celsus.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκροκώλιον: τό, μάλιστα κατὰ πληθ. = τὰ ἄκρα τοῦ σώματος, ἰδίως ἐπὶ ζῴων, τὸ ῥύγχος, τὰ ὦτα, οἱ πόδες, Λατ. trunculi, Φερεκρ. ἐν «Μεταλλεῦσιν» 1. 14, Τηλεκλείδ. Ἄδηλ. 13, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 109, Ἄρχιππ. ἐν «Ἡρακλεῖ γαμοῦντι» 2, Ἀριστ. Προβλ. 23, 40. 1, κτλ. Τὸ ἑνικὸν παρ’ Ἀντιφάν. ἐν «Κορινθίᾳ» 1, Ἄλεξ. ἐν «Κυβευταῖς» 1, Εὔβουλ. ἐν «Ἀμαλθείᾳ» Ι. 9.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Alolema(s): ἀκρόκωλον Veg.Mul.2.47.1
extremidad, miembrodel cuerpo de los animales (incluidos morro y orejas), Hp.Vict.3.75, Telecl.48, Ar.Fr.4, Archipp.10, Arist.Pr.935b38, Antiph.124.1, Didyma 482.4 (III a.C.), IEphesos 1263, Alex.123, Cael.Aur.CP 1.11.94, Veg.l.c.
