παμπάλαιος: Difference between revisions
From LSJ
Ἡδύ γε σιωπᾶν ἢ λαλεῖν, ἃ μὴ πρέπει → Silentium anteferendum est turpiloquentiae → Schweig lieber, als zu sagen, was sich nicht gehört
(6_16) |
(Bailly1_4) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''παμπάλαιος''': -ον, [[πάνυ]] [[παλαιός]], παλαίτατος, Πλάτ. Θεαίτ. 181Β, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 3, 6· ἀντίθετ. τῷ [[καινός]], Πλουτ. Κάτων Πρεσβύτ. 1. | |lstext='''παμπάλαιος''': -ον, [[πάνυ]] [[παλαιός]], παλαίτατος, Πλάτ. Θεαίτ. 181Β, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 3, 6· ἀντίθετ. τῷ [[καινός]], Πλουτ. Κάτων Πρεσβύτ. 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />tout à fait ancien.<br />'''Étymologie:''' [[πᾶν]], [[παλαιός]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:05, 9 August 2017
English (LSJ)
[ᾰλ], ον,
A very old, Pl.Tht.181b, Arist.Metaph.1074b1, cj. in ib.983b28; opp. καινός, Plu.Cat.Ma.1.
German (Pape)
[Seite 454] ganz, sehr alt; ἄνδρες, Plat. Theaet. 184 b; Arist. Metaph. 1, 3 u. öfter, u. Sp., wie Ep. ad. (Anth. 393).
Greek (Liddell-Scott)
παμπάλαιος: -ον, πάνυ παλαιός, παλαίτατος, Πλάτ. Θεαίτ. 181Β, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 3, 6· ἀντίθετ. τῷ καινός, Πλουτ. Κάτων Πρεσβύτ. 1.