μετάκοινος: Difference between revisions
From LSJ
(6_18) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μετάκοινος''': -ον, ὁ κοινωνῶν, μετέχων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 351· τινι μετά τινος, [[αὐτόθι]] 964, Ἱκέτ. 1039. | |lstext='''μετάκοινος''': -ον, ὁ κοινωνῶν, μετέχων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 351· τινι μετά τινος, [[αὐτόθι]] 964, Ἱκέτ. 1039. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui prend sa part en commun avec, associé à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[μετά]], [[κοινός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:36, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A sharing in common, partaking, ξυνδαίτωρ A.Eu. 351 (lyr.); παντὶ δόμῳ μ. ib.964 (lyr.); ματρί Id.Supp.1038 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 148] gemeinschaftlich, παντὶ δόμῳ μετάκοινοι, Aesch. Eum. 922, vgl. Suppl. 1021.
Greek (Liddell-Scott)
μετάκοινος: -ον, ὁ κοινωνῶν, μετέχων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 351· τινι μετά τινος, αὐτόθι 964, Ἱκέτ. 1039.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui prend sa part en commun avec, associé à, τινι.
Étymologie: μετά, κοινός.
