φρεναπάτης: Difference between revisions
From LSJ
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
(Bailly1_5) |
(strοng) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />séducteur.<br />'''Étymologie:''' [[φρεναπατάω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />séducteur.<br />'''Étymologie:''' [[φρεναπατάω]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from [[φρήν]] and [[ἀπάτη]]; a [[mind]]-misleader, i.e. [[seducer]]: [[deceiver]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 17:47, 25 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ,
A soul-deceiver, Lyr.Alex.Adesp.1.18, Ep.Tit.1.10, PLond.5.1677.22 (vi A. D.).
German (Pape)
[Seite 1304] ὁ, der die Seele täuscht, bethört, der Verführer, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
φρεναπάτης: -ου, ὁ, φρεναπατῶν, ματαιολόγοι καὶ φρεναπάται Ἐπιστ. πρὸς Τίτ. α΄ 10· ― φρεναπᾰτάω, ἐξαπατῶ, ἑαυτὸν Ἐπιστ. πρὸς Γαλάτ. Ϛ΄, 3, Γαλην.· πρβλ. «φρεναπατᾷ, χλευάζει» Ἡσύχ., Ἐτυμ. Μέγ. 811. 3. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 289.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
séducteur.
Étymologie: φρεναπατάω.
English (Strong)
from φρήν and ἀπάτη; a mind-misleader, i.e. seducer: deceiver.