ἀλάστορος: Difference between revisions

From LSJ

πρὸς ὀλίγον ἡσθεὶς ναυτιᾷ → having been delighted a very little while, he is nauseated

Source
(Bailly1_1)
(big3_2)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui souffre cruellement;<br /><b>2</b> envoyé par un dieu vengeur <i>ou</i> un mauvais génie ; funeste;<br /><b>3</b> <i>subst.</i> ὁ [[ἀλάστορος]] mauvais génie.<br />'''Étymologie:''' [[ἀλάστωρ]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui souffre cruellement;<br /><b>2</b> envoyé par un dieu vengeur <i>ou</i> un mauvais génie ; funeste;<br /><b>3</b> <i>subst.</i> ὁ [[ἀλάστορος]] mauvais génie.<br />'''Étymologie:''' [[ἀλάστωρ]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> [[que exige venganza]] ἀλαστόροισιν ὀμμάτων κύκλοις S.<i>Ant</i>.974<br /><b class="num">•</b>[[vengador]] epít. de Zeus, Pherecyd.175, en Tasos <i>Thasos</i> 3.p.127 (V a.C.).<br /><b class="num">2</b> subst. ὁ ἀ. [[genio maléfico]] πρευμενής ἀ. A.<i>Fr</i>.92a.
}}
}}

Revision as of 11:54, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀλάστορος Medium diacritics: ἀλάστορος Low diacritics: αλάστορος Capitals: ΑΛΑΣΤΟΡΟΣ
Transliteration A: alástoros Transliteration B: alastoros Transliteration C: alastoros Beta Code: a)la/storos

English (LSJ)

ον,

   A under influence of an ἀλάστωρ, A.Fr.294: crying for vengeance, ἀλαστόροισιν ὀμμάτων κύκλοις S.Ant.974 (lyr.).    II epith. of Zeus, avenging, Pherecyd. 175 J.

German (Pape)

[Seite 89] Nebenform von ἀλάστωρ, Aesch. frg. B. A. 382; ἀλαστόροισιν ὀμμάτων κύκλοις Soph. Ant. 962, fluchwürdig, gottlos geblendete.

Greek (Liddell-Scott)

ἀλάστορος: -ον, ὁ ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν ἀλάστορος διατελῶν, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 90 (κατ’ αἰτιατ. ἀρσ. ἀλάστορον): ὑποφέρων σκληρῶς, ἀλαστόροισιν ὀμμάτων κύκλοις, Σοφ. Ἀντ. 974 (λυρ.).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui souffre cruellement;
2 envoyé par un dieu vengeur ou un mauvais génie ; funeste;
3 subst.ἀλάστορος mauvais génie.
Étymologie: ἀλάστωρ.

Spanish (DGE)

-ον

• Prosodia: [ᾰ-]
1 que exige venganza ἀλαστόροισιν ὀμμάτων κύκλοις S.Ant.974
vengador epít. de Zeus, Pherecyd.175, en Tasos Thasos 3.p.127 (V a.C.).
2 subst. ὁ ἀ. genio maléfico πρευμενής ἀ. A.Fr.92a.