διαλυτής: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_2) |
(big3_11) |
||
Line 4: | Line 4: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui dissout, qui brise.<br />'''Étymologie:''' [[διαλύω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />qui dissout, qui brise.<br />'''Étymologie:''' [[διαλύω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-οῦ, ὁ<br /><b class="num">1</b> c. gen. [[que disuelve]], [[que rompe]] τῆς ἑταιρίας Th.3.82, Procop.<i>Vand</i>.2.14.27<br /><b class="num">•</b>[[que pone fin a]] τῆς προθυμίας Procop.<i>Pers</i>.1.18.24, cf. 14.2, τῆς τυραννίδος Procop.<i>Goth</i>.3.32.6<br /><b class="num">•</b>[[que rompe]], [[incumplidor]] τῶν ὡμολογημένων Procop.<i>Goth</i>.2.30.25.<br /><b class="num">2</b> [[mediador]] ἐπὶ τοῖσδε διελύσαντο τὰ [[γένη]] ἄλληλα ... ὑπὸ τῶν αἱρεθέντων διαλυτῶν <i>Ath.Agora</i> 19.L4b.6 (III a.C.). | |||
}} | }} |
Revision as of 12:24, 21 August 2017
German (Pape)
[Seite 588] ὁ, der Auflöser, Zerstörer; ἑταιρίας Thuc. 3, 82.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui dissout, qui brise.
Étymologie: διαλύω.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
1 c. gen. que disuelve, que rompe τῆς ἑταιρίας Th.3.82, Procop.Vand.2.14.27
•que pone fin a τῆς προθυμίας Procop.Pers.1.18.24, cf. 14.2, τῆς τυραννίδος Procop.Goth.3.32.6
•que rompe, incumplidor τῶν ὡμολογημένων Procop.Goth.2.30.25.
2 mediador ἐπὶ τοῖσδε διελύσαντο τὰ γένη ἄλληλα ... ὑπὸ τῶν αἱρεθέντων διαλυτῶν Ath.Agora 19.L4b.6 (III a.C.).