φιλοσυνήθης: Difference between revisions
From LSJ
Μὴ κρῖν' ὁρῶν τὸ κάλλος, ἀλλὰ τὸν τρόπον → Mores in arbitrando, non faciem vide → Nach dem Charakter, nicht nach Schönheit urteile
(Bailly1_5) |
(45) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ης, ες ; <i>gén.</i> εος;<br />qui aime à se lier, sociable.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[συνήθης]]. | |btext=ης, ες ; <i>gén.</i> εος;<br />qui aime à se lier, sociable.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[συνήθης]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ύνηθες, Α<br />αυτός που αγαπά τις συναναστροφές.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[συνήθης]] «[[οικείος]], [[φίλος]]»]. | |||
}} | }} |
Revision as of 13:00, 29 September 2017
English (LSJ)
ες,
A loving one's associates, Plu.2.56c, Vett.Val. 40.14, Gloss.
German (Pape)
[Seite 1286] ες, Umgang, Gesellschaft liebend, Plut. ad. et am. discr. 18.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοσυνήθης: -ες, γεν. εος, ὁ φιλῶν τοὺς συνήθεις, τοὺς ἑταίρους, Πλούτ. 2. 56C.
French (Bailly abrégé)
ης, ες ; gén. εος;
qui aime à se lier, sociable.
Étymologie: φίλος, συνήθης.
Greek Monolingual
-ύνηθες, Α
αυτός που αγαπά τις συναναστροφές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + συνήθης «οικείος, φίλος»].