ἀσπάλαξ: Difference between revisions
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
(Bailly1_1) |
(big3_7) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ακος (ὁ) :<br />taupe, <i>animal</i>.<br />'''Étymologie:''' ἀ- prosth., [[σπάλαξ]]. | |btext=ακος (ὁ) :<br />taupe, <i>animal</i>.<br />'''Étymologie:''' ἀ- prosth., [[σπάλαξ]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ακος, ὁ<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> ἀσφάλαξ Babr.108.13, Str.15.1.44, cf. σπάλαξ<br /><b class="num">1</b> zool. [[topo]], [[spalax typhlus]] c. ref. gener. a su falta de vista, Arist.<i>HA</i> 533<sup>a</sup>3, <i>Metaph</i>.1022<sup>b</sup>26, Aesop.234.3, Babr.l.c., Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.51, <i>Et.Gen</i>.1330<br /><b class="num">•</b>como símbolo de la ceguera, en prov. τυφλότερος ἀσπάλακος Diogenian.1.8.25, cf. Horap.2.63<br /><b class="num">•</b>c. ref. a su procedencia ἐν τῇ Βοιωτίᾳ ἀσπάλακες ... πολλοὶ γίγνονται Arist.<i>HA</i> 605<sup>b</sup>31, cf. Antig.<i>Mir</i>.10, Ael.<i>NA</i> 17.10, Opp.<i>C</i>.2.612<br /><b class="num">•</b>como animal inmundo, LXX <i>Le</i>.11.30, <i>Gp</i>.13.7<br /><b class="num">•</b>en comparación c. un tipo de hormigas indias por su facilidad para horadar, Str.15.1.44.<br /><b class="num">2</b> medic. n. de una afección de los ojos, Gal.14.558, cf. [[ἀσφαλακία]], σπαλακία.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> v. [[σπάλαξ]] | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:58, 21 August 2017
English (LSJ)
[πᾰ], ακος, ὁ, elsewh. σπάλαξ (q. v.),
A blind-rat, Spalax typhlus, Arist.HA533a3, Antig.Mir.10, Stoic.2.51, Ael.NA17.10; ἀσπαλάκων αὐτόχθονα φῦλα Opp.C.2.612: prov., τυφλότερος ἀσπάλακος Diogenian.8.25.
German (Pape)
[Seite 373] ακος, ὁ, = σπάλαξ, Maulwurf, Plut. Symp. 7, 2, 2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσπάλαξ: [-πᾰ-], ακος, ὁ ἀλλαχοῦ σπάλαξ (ὃ ἴδε) ὁ τυφλοπόντικος, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 4. 8, 2, κ. ἀλλ.· ἀσπαλάκων αὐτόχθονα φῦλα Ὀππ. Κ. 2. 612· παροιμ. τυφλότερος ἀσπάλακος Διογενειαν. 8. 25.
French (Bailly abrégé)
ακος (ὁ) :
taupe, animal.
Étymologie: ἀ- prosth., σπάλαξ.
Spanish (DGE)
-ακος, ὁ
• Alolema(s): ἀσφάλαξ Babr.108.13, Str.15.1.44, cf. σπάλαξ
1 zool. topo, spalax typhlus c. ref. gener. a su falta de vista, Arist.HA 533a3, Metaph.1022b26, Aesop.234.3, Babr.l.c., Chrysipp.Stoic.2.51, Et.Gen.1330
•como símbolo de la ceguera, en prov. τυφλότερος ἀσπάλακος Diogenian.1.8.25, cf. Horap.2.63
•c. ref. a su procedencia ἐν τῇ Βοιωτίᾳ ἀσπάλακες ... πολλοὶ γίγνονται Arist.HA 605b31, cf. Antig.Mir.10, Ael.NA 17.10, Opp.C.2.612
•como animal inmundo, LXX Le.11.30, Gp.13.7
•en comparación c. un tipo de hormigas indias por su facilidad para horadar, Str.15.1.44.
2 medic. n. de una afección de los ojos, Gal.14.558, cf. ἀσφαλακία, σπαλακία.
• Etimología: v. σπάλαξ
