γήϊνος: Difference between revisions
Ἡ φύσις ἑκάστῳ τοῦ γένους ἐστὶν πατρίς → Natura generi cuique tamquam patria est → Die Heimat seiner Art ist jedem die Natur
(Bailly1_1) |
(big3_10) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=η, ον :<br />fait de terre.<br />'''Étymologie:''' [[γῆ]]. | |btext=η, ον :<br />fait de terre.<br />'''Étymologie:''' [[γῆ]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-η, -ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. [[γάϊνος]] <i>CID</i> 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); γαΐνος <i>SEG</i> 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. [[γέϊνος]] Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[de tierra]], [[hecho de tierra]], [[de arcilla]] τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.<i>Lg</i>.778d, πλίνθοι X.<i>An</i>.7.8.14, <i>CID</i> ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. <i>SEG</i> l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5<br /><b class="num">•</b>[[térreo]] de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a πύρινος Plot.6.3.9, γ. [[ἔμπυρος]] ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.<br /><b class="num">2</b> [[que tiene su origen en la tierra]] οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.<i>Metaph</i>.1049<sup>a</sup>20, γ. ἔριον copo que nace de la tierra</i> ref. al lino, Philostr.<i>VA</i> 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον <i>App.Anth</i>.3.146.7 (Theo Al.)<br /><b class="num">•</b>del número cinco ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος el número más ligado a la tierra</i> Lyd.<i>Ost</i>.45.<br /><b class="num">3</b> [[terrenal]], fig. [[perecedero]] σῶμα Pl.<i>Phdr</i>.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.<i>Strom</i>.5.14.99, Hierocl.<i>in CA</i> 4.1, γένος Pl.<i>Plt</i>.272d, las palabras, Luc.<i>Prom.Es</i>.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, πλάσματα Clem.Al.<i>Prot</i>.2.25, χρήματα Eun.<i>VS</i> 470.<br /><b class="num">4</b> [[terrenal]] fig., en sent moral [[pecaminoso]] κακοί Hld.3.16.4, κακία Clem.Al.<i>Prot</i>.11.111<br /><b class="num">•</b>subst. τὰ γήϊνα [[las cosas terrenales]] como causa del pecado, Thdt.<i>H.Rel</i>.2.2.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[de forma terrenal]], fig. [[perecederamente]] πολιτεύειν Origenes <i>Hom</i>.17.4 <i>in Ier</i>.(p.147.22), φρονεῖν Didym.<i>Trin</i>.1.27.7. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:09, 21 August 2017
German (Pape)
[Seite 489] ον, von Erde gemacht, irden, πλίνθοι Xen. An. 7, 8, 14; γένος, σῶμα, irdisch, Plat. Polit. 272 d; Phaedr. 246 c.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
fait de terre.
Étymologie: γῆ.
Spanish (DGE)
-η, -ον
• Alolema(s): dór. γάϊνος CID 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); γαΐνος SEG 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. γέϊνος Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν
I 1de tierra, hecho de tierra, de arcilla τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.Lg.778d, πλίνθοι X.An.7.8.14, CID ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. SEG l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5
•térreo de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a πύρινος Plot.6.3.9, γ. ἔμπυρος ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.Intr.Arat.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.
2 que tiene su origen en la tierra οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.Metaph.1049a20, γ. ἔριον copo que nace de la tierra ref. al lino, Philostr.VA 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον App.Anth.3.146.7 (Theo Al.)
•del número cinco ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος el número más ligado a la tierra Lyd.Ost.45.
3 terrenal, fig. perecedero σῶμα Pl.Phdr.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.Strom.5.14.99, Hierocl.in CA 4.1, γένος Pl.Plt.272d, las palabras, Luc.Prom.Es.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, πλάσματα Clem.Al.Prot.2.25, χρήματα Eun.VS 470.
4 terrenal fig., en sent moral pecaminoso κακοί Hld.3.16.4, κακία Clem.Al.Prot.11.111
•subst. τὰ γήϊνα las cosas terrenales como causa del pecado, Thdt.H.Rel.2.2.
II adv. -ως de forma terrenal, fig. perecederamente πολιτεύειν Origenes Hom.17.4 in Ier.(p.147.22), φρονεῖν Didym.Trin.1.27.7.
