ὑπακουστέον: Difference between revisions
From LSJ
ἆρά γε λόγον ἔχει δυοῖν ἀρχαῖν, ὑλικῆς τε καὶ δραστικῆς → does it in fact have the function of two principles, the material and the active?
(Bailly1_5) |
(4b) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adj. verb. de</i> [[ὑπακούω]]. | |btext=<i>adj. verb. de</i> [[ὑπακούω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπᾰκουστέον:''' adj. verb. к [[ὑπακούω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 05:12, 1 January 2019
English (LSJ)
A one must accept at invitation, Pl.Ep.328b, Plu.2.709d. II one must answer, τι περί τινος Pl.Sph.261d. 2 one must understand something left out, Phld.Rh.1.115 S., Mort.30, Sch.Pi.O.10.84, 11.19, etc.; ὅτι . . Plu.2.34b.
German (Pape)
[Seite 1181] adj. verb. von ὑπακούω, man muß gehorchen, Plat. ep. 328 b.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπᾰκουστέον: ῥημ. ἐπίθετ., πρέπει τις νὰ ὑπακούσῃ, Πλάτ. Ἐπιστ. 328Β. ΙΙ. πρέπει τις νὰ νοήσῃ, τι περί τινος Πλάτ. Σοφιστ. 261D ὅτι... Πλούτ. 2. 34Β. 2) παρὰ τοῖς γραμμ., πρέπει τις νὰ νοήσῃ ἔξωθέν τι παραλειπόμενον, Λατ. subaudiendum.
French (Bailly abrégé)
adj. verb. de ὑπακούω.
Russian (Dvoretsky)
ὑπᾰκουστέον: adj. verb. к ὑπακούω.
